Pluto

Hydra – maan van Pluto

Hydra & Nix
Hydra en Nix, gefotografeerd door de New Horizons op een afstand van 231.000 kilometer (credit: NASA/JPL)

Hydra werd voor het eerst waargenomen in juni 2005 toen het “Pluto Companion Search Team” foto’s van 15 mei en 18 mei aan het bekijken waren. De foto’s waren gemaakt met de Hubble telescoop. Op dat moment was het team bezig met de voorbereidingen voor de lancering van de New Horizons naar Pluto. Ze waren opzoek naar zoveel mogelijk informatie over eventuele manen bij Pluto.

In juni werd Hydra herontdekt, nu door twee onafhankelijke waarnemers. Bovendien werd tegelijkertijd de maan Nix gevonden. Deze ontdekkingen werden op 31 oktober 2005 gepubliceerd en de manen kregen de tijdelijke namen S/2005 P 1 en S/2005 P2 (respectievelijk Hydra en Nix).

Naamgeving

Op 21 juni 2006 werd de naam Hydra toegekend door de IAU (samen met de formele aanduiding Pluto III). De naam Hydra stamt af van het negenkoppige monster uit de Griekse mythologie. Deze naam werd om twee redenen gekozen: De letter H verwijst naar de Hubble telescoop waarmee de maan werd ontdekt maar daarnaast verwijst het negenkoppige monster ook naar de periode dat Pluto de negende planeet van het zonnestelsel was.

Massa, grootte en baan

De grootte van de maan is niet precies bepaald maar uitgaande van de helderheid wordt de grootte geschat op 40 tot 60 kilometer. Uit dezelfde berekeningen volgt een massa van 4,2 * 1017 kg. Vanwege de onzekerheid in de metingen is Hydra of vergelijkbaar in grootte met de grote manen van Saturnus en Neptunus of met de binnenste onregelmatige manen van Jupiter, Saturnus en Uranus.

Hydra draait om Pluto heen op een afstand van ongeveer 65.000 kilometer. De baan is licht excentrisch (0,0059) en de inclinatie bedraagt 0,24°. Hydra draait in hetzelfde vlak om Pluto heen als de manen Charon en Nix. De periode bedraagt 38,2 dagen.

Samenstelling

Er is weinig bekend over de samenstelling van Hydra en ook over de dichtheid en het albedo weten we weinig. Echter als de grootte rond de 40 kilometer ligt dan komt het albedo overeen met dat van Charon: 35%. Echter als de grootte rond de 60 kilometer licht dan bedraagt het albedo nog slechts 4%, gelijk aan de donkerste Kuipergordel objecten.

Het is mogelijk dat Hydra een rotsachtige kern heeft die wordt omringd door een mantel van ijs die ook bevroren methaan en bevroren stikstof bevat.

Toen Hydra werd ontdekt was de maan helderder dan Nix en dit is met latere waarnemingen van de Hubble telescoop bevestigd. Hydra heeft een grijsachtige kleur, net zoals Charon en Nix. Pluto heeft een roodbruine kleur.

Hydra heeft te weinig massa om onder invloed van zijn eigen zwaartekracht een ronde vorm aan te nemen. Men neemt aan dat Hydra een langwerpige vorm heeft. Hetzelfde geldt overigens voor Nix.

 

Eerste publicatie: 17 augustus 2017
Laatste keer bewerkt op: 3 oktober 2017

Meer over Pluto