29 Amphitrite
De asteroïde 29 Amphitrite werd op 1 maart 1854 gevonden door de astronoom Albert Marth vanaf een privé sterrenwacht in Londen. Het was zijn enige ontdekking. De naam werd gekozen door de eigenaar van de sterrenwacht, George Bishop. Hij vernoemde de asteroïde naar Amphitrite, een zeegodin uit de Griekse mythologie.

Amphitrite heeft een doorsnede van ongeveer 200 kilometer en het is een van de grotere S-type asteroïden.
Fysische kenmerken
De baan van Amphitrite is veel minder excentrisch en heeft een kleinere inclinatie dan die van zijn grotere broers. De asteroïde wordt nooit zo helder als Iris of Hebe. Tijdens een gunstige oppositie van de asteroïde een visuele helderheid van magnitude 8,6 halen.
De massa van 29 Amphitrite is berekend op 1,18 * 1019 kilogram.
Op basis van lichtcurves vermoedde men een maantje bij de asteroïde maar een zoektocht in 1988 met de UH88-telescoop van de Mauna Kea sterrenwacht op Hawaï leverde niks op.

29 Amphitrite in cijfers
Aanduiding | (29) Amphitrite |
Alternatieve aanduiding | A899 NG |
Locatie | Hoofdgordel |
Aphelium (AE) | 2,7400 |
Perihelium (AE) | 2,3712 |
Gemiddelde afstand tot de Zon (AE) | 2,5556 |
Baanexcentriciteit | 0,0722 |
Baanperiode (dagen) | 1492 |
Gemiddelde baansnelheid (km/s) | — |
Inclinatie (°) | 6,0823 |
Bekende manen | — |
Afmetingen (km) | 233 * 212 * 193 |
Gemiddelde diameter (km) | 212 |
Volume (km3) | — |
Massa (kg) | 1,18 * 1019 |
Gemiddelde dichtheid (g/cm3) | 2,36 |
Rotatieperiode (dagen) | 0,2247 |
Absolute helderheid (magnitude) | 5,85 |
Visuele helderheid (magnitude) | — |
Eerste publicatie: 8 november 2021