Allen Telescope Array zoekt naar buitenaards leven bij TRAPPIST-1 systeem
Het TRAPPIST-1 systeem is een compact systeem van minstens 7 exoplaneten met vergelijkbare groottes als de Aarde. Penn State University en het SETI Institute hebben met de Allen Telescope Array 28 uur lang het systeem gescand op signalen van buitenaardse intelligenties. het project markeert de langste single-target zoektocht naar radiosignalen van TRAPPIST-1. Hoewel de astronomen geen bewijs vonden van buitenaardse technologie introduceerde hun werk een nieuwe manier om in de toekomst naar radiosignaturen te zoeken.

TRAPPIST-1 is een hele koele dwergster in het sterrenbeeld Aquarius – Waterman. De rode dwerg is slechts 38,8 lichtjaar van de Aarde verwijderd. De ster is nauwelijks groter dan Jupiter en heeft een massa van slechts 0,08 zonsmassa. De ster draait snel om zijn as en genereert energetische uitbarstingen van UV-straling.
TRAPPIST-1 heeft 7 exoplaneten die met behulp van transities zijn bevestigd: TRAPPIST-1b, c, d, e, f, g en h.
Al deze planeten zijn in grootte vergelijkbaar met de Aarde en Venus, of een beetje kleiner en ze hebben allemaal hele korte omlooptijden: 1,51, 2,42, 4,04, 6,06, 9,21, 12.35 en 20 dagen.
Ze draaien vermoedelijk allemaal in een gebonden rotatie en dat betekent dat ze altijd met dezelfde zijde naar de ster zijn gericht, net zoals altijd dezelfde zijde van de Maan naar de Aarde is gericht. Dit zorgt voor een eeuwigdurende nachtzijde en eeuwigdurende dagzijde op elke TRAPPIST-1 planeet.
Drie van de planeten, TRAPPIST-1e, f en g bevinden zich in de bewoonbare zone van de ster. Dat betekent dat ze mogelijk geschikt zijn voor leven.
Het TRAPPIST-1 systeem bevindt zich relatief dicht bij de Aarde en astronomen hebben gedetailleerde informatie over de banen van de planeten en dat maakt ze uitstekend geschikt voor het testen van nieuwe technieken.
De methodes en algoritmes die de onderzoekers voor dit project hebben ontwikkeld kunnen uiteindelijk ook worden toegepast op andere stersystemen en zo de kansen voor het vinden van regelmatige communicatie tussen planeten buiten ons zonnestelsel te vergroten. Als die bestaan.
Het onderzoeksteam concentreerde zich op een fenomeen dat planeet-planeetbedekkingen wordt genoemd.
Deze bedekkingen vinden plaats als de ene planeet voorlangs een andere beweegt. Als er intelligent leven bestaat in het stersysteem dan zouden radiosignalen die tussen de planeten worden gestuurd weglekken en op Aarde kunnen worden gedetecteerd.
De astronomen scanden met behulp van de opgewaardeerde Allen Telescope Array een breed gebied aan radiofrequenties o zoek naar smalband-signalen die als mogelijke signalen van een buitenaardse technologie worden beschouwd.
Ze filterden miljoenen potentiële signalen en hielden er uiteindelijk ongeveer 11.000 over die ze nader bestudeerden.
Ze detecteerden 2264 van deze signalen tijdens voorspelde planeet-planeetbedekkingen. Echter geen van de signalen was van niet-menselijke oorsprong.
De nieuwe mogelijkheden van de Allen Telescope Array, waaronder geavanceerde software om signalen te filteren, hielpen de onderzoekers om mogelijke buitenaardse signalen te onderscheiden van die van de Aarde.
Ze geloven dat het verfijnen van deze methodes en het focussen op gebeurtenissen zoals planeet-planeetbedekkingen de kans op het vinden van buitenaardse signalen in de toekomst zou kunnen vergroten.
De wetenschappers vonden deze keer geen buitenaardse signalen maar ze zullen hun zoektechnieken blijven verbeteren en andere stersystemen blijven verkennen.
Toekomstige zoekopdrachten met grotere en krachtigere telescopen zouden wetenschappers kunnen helpen om nog zwakkere signalen te detecteren en ons begrip van het heelal te vergroten.
“Dit onderzoek laat zien dat we dichter bij het detecteren van radiosignalen komen die vergelijkbaar zijn met de signalen die we de ruimte in sturen”, aldus de onderzoekers.
De meeste zoekopdrachten veronderstellen een bepaalde intentie, zoals bakens, omdat onze ontvangers een gevoeligheidslimiet hebben van een minimaal zendvermogen dat verder gaat dan alles wat we onbedoeld uitzenden. Maar met betere apparatuur, zoals de aankomende Square Kilometer Array, zou men binnenkort mogelijk signalen kunnen detecteren van een buitenaardse beschaving die communiceert met haar ruimtevaartuig.
De resultaten van het team zijn in de Astrophysical Journal gepubliceerd.
Artikel: Nick Tusay et al. 2024. A Radio Technosignature Search of TRAPPIST-1 with the Allen Telescope Array. AJ, in press; arXiv: 2409.08313
Eerste publicatie: 19 oktober 2024
Bron: sci-news