Astronomen detecteren nagloed van botsing tussen twee grote exoplaneten
De botsing tussen twee exoplaneten met een massa van enkele tientallen die van de Aarde vond plaats op een afstand van 2 tot 16 Astronomische Eenheden van de jonge zonachtige ster 2MASS J08152329-3859234. Dit schrijft een team van astronomen van de Leidse Sterrewacht.
2MASS J08152329-3859234 is een ster met een geschatte leeftijd van ongeveer 300 miljoen jaar op een afstand van 1850 lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Puppis – Achtersteven.
In December 2021 onderging de ster een plotselinge dimmende gebeurtenis en kreeg hij de identificatie ASASSN-21qj toegewezen door de All Sky Automated Survey for Supernovae (ASAS-SN).
In December 2021, the star underwent a sudden optical-dimming event and was assigned the identifier ASASSN-21qj by the All Sky Automated Survey for Supernovae (ASAS-SN).
De waarneming was voor de astronomen een complete verrassing. Toen ze de oorspronkelijke lichtcurve van de ster met andere astronomen deelden begonnen ze er ook met een netwerk van andere telescopen naar te kijken.
Een astronoom wees er op social media op dat de ster ruim duizend dagen vóór de optische afzwakking helderder werd in het infrarood. De onderzoekers begrepen toen dat dit een ongewone gebeurtenis was.
Het team analyseerde zowel optische als infraroodgegevens verzameld door het Las Cumbres Observatory Global Telescope Network (LCOGT) en de WISE-satelliet van de NASA voor de jaren vóór en na de ASASSN-21qj-gebeurtenis.
Ze concludeerden dat de meest waarschijnlijke verklaring is dat twee ijsreuzen met elkaar in botsing kwamen waardoor de infrarode gloed ontstond.
Hun berekeningen en computermodellen geven aan dat de temperatuur en de grootte van het gloeiende materiaal, evenals de tijd dat de gloed heeft geduurd overeenkomen met de botsing van twee ijsreuzen.
De resulterende, uitdijende puinwolk van de inslag trok ongeveer drie jaar later voor de ster langs, waardoor de ster op zichtbare golflengtes in helderheid afnam.
De komende jaren zal de stofwolk zich naar verwachting langs de baan van het botsingsrestant gaan uitsmeren, en een veelbetekenende verstrooiing van het licht uit deze wolk zou door de Webb Space Telescope waargenomen kunnen worden.
Uiteindelijk kan de massa materiaal rond het overblijfsel condenseren en een gevolg van manen vormen die rond deze nieuwe planeet zullen draaien.
Het artikel van het team is gepubliceerd in het tijdschrift Nature
Artikel: M. Kenworthy et al. 2023. A planetary collision afterglow and transit of the resultant debris cloud. Nature 622, 251-254; doi: 10.1038/s41586-023-06573-9
Eerste publicatie: 14 oktober 2023
Bron: sci-news
