Astronomisch Nieuws

Astronomen vinden een stellair zwart gat in de Grote Magelhaanse Wolk

Astronomen hebben met behulp van de Multi Unit Spectroscopic Explorer (MUSE) gekoppeld aan de Very Large Telescope van de ESO een zwart gat met een kleine massa gevonden in de Grote Magelhaanse Wolk. Dit is een satelliet sterrenstelsel van ons eigen sterrenstelsel. De Grote Magelhaanse Wolk is ongeveer 160.000 lichtjaar van ons verwijderd.

Artist impressie NGC 1850 BH1
Deze artist impressie toont het zwarte gat NGC 1850 BH1 en de zware ster die eromheen draait. De vervorming van de ster wordt veroorzaakt door de sterke aantrekkingskracht van het zwarte gat. Credit: M. Kornmesser/ESO

Het nieuw gevonden zwart gat bevindt zich in NGC 1850, een sterrenhoop van ongeveer 100 miljoen jaar oud die zich in de Grote Magelhaanse Wolk bevindt.

Het zwarte gat is NGC 1850 BH1 genoemd en heeft een massa van ongeveer 11 zonsmassa. Het zware gat maakt deel uit van een dubbelsysteem; de begeleider is een ster met een massa van 4,9 zonsmassa.

Astronomen hebben eerder stellaire zwarte gaten in andere sterrenstelsels gedetecteerd. Dit deden ze aan de hand van röntgenstraling die werd uitgezonden bij het opslokken van materie of uitgaande van de zwaartekrachtsgolven die door zwarte gaten worden opgewekt als ze botsing met elkaar of met neutronensterren.

De meeste stellaire zwarte gaten verraden hun aanwezigheid echter niet door middel van zwaartekrachtsgolven of röntgenstraling. Het overgrote deel zal op andere manieren aangetoond moeten worden.

Als ze een system vormen met een ster dan zullen ze de beweging van die ster enigszins beïnvloeden en daardoor zijn ze te vinden met geavanceerde instrumenten. De onderzoekers hebben twee jaar lang gegevens verzameld met het MUSE-instrument.

Hierdoor konden de astronomen de vreemde ster zien wiens eigenaardige beweging de aanwezigheid van een zwart gat aangaf.

Dankzij nieuwe gegevens van het Optical Gravitational Lensing Experiment (OGLE) van de universiteit van Warschau en de Hubble Space Telescope kon het team de massa van het zwarte gat meten en konden ze hun bevindingen bevestigen.

Dankzij MUSE konden de astronomen zeer drukke gebieden, zoals de binnenste regio’s van sterhopen, bestuderen en het licht van elke afzonderlijke ster in de buurt analyseren. Het nette resultaat is informatie over duizenden sterren in één opname, minstens 10 keer meer dan met enig ander instrument.

De waarneming in NGC 1850 is de eerste van een zwart gat in een jonge groep sterren.

Het onderzoek werd in de Monthly Notices of the Royal Astronomical Society gepubliceerd.

Artikel: S. Saracino et al. A black hole detected in the young massive LMC cluster NGC 1850. MNRAS, published online November 11, 2021; doi: 10.1093/mnras/stab3159

Eerste publicatie: 14 november 2021
Bron: Sci-News