Ruimtevaartnieuws

Cassini’s afscheid van Titan

Titan gefotografeerd door de Cassini
Onbewerkte opname van Titan, gemaakt op 21 april 2017 door de Cassini ruimtesonde. Credit: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute

De Cassini ruimtesonde heeft sinds zijn aankomst in 2004 bij Saturnus en zijn manen opmerkelijke ontdekkingen gedaan. De verkenner heeft waardevolle informatie opgeleverd over de gasreus en zijn ringen. Daarnaast zijn veel manen onderzocht en gefotografeerd. Dat geldt zeer zeker voor de grootste maan van Saturnus, de koolwaterstofrijke maan Titan.

De Cassini is aan zijn Grote Finale begonnen en zal tussen Saturnus en zijn ringen duiken. Afgelopen week werd voor het laatste een scheervlucht langs de maan Titan gemaakt. Deze maan heeft ons de laatste jaren verrast met meren van methaan, een dichte atmosfeer en mogelijkheden om leven te herbergen.

De Grote Finale

De laatste ontmoeting met Titan vond plaats op 21 april. De Cassini naderde Titan tot op 979 kilometer van het oppervlak. Tijdens deze scheervlucht werden er radaropnames gemaakt van het noordpoolgebied van de maan Dit gebied was wel al eerder gefotografeerd maar het was voor het eerst dat er radaropnames van werden gemaakt.

De komende weken zullen deze radaropnamesnaar de Aarde werden gezonden en wetenschappers hopen een gedetailleerd te krijgen van de methaanzeeën en methaanmeren in het noordelijke poolgebied.

Met deze laatste passage ( de 127-ste in totaal) begint de Cassini aan de laatste fase van zijn missie die heel dramatisch de Grote Finale is genoemd. Tijdens deze fase zal de Cassini tussen 26 april 2017 en 15 september 2017 22 keer om Saturnus draaien. De scheervlucht langs Titan hielp mee om de Cassini in een positie te krijgen waarbij ook de ringen zeer gedetailleerd bestudeerd kunnen gaan worden. De Cassini is nu in staat om zich door het ringensysteem van Saturnus te verplaatsen in plaats van net buiten de hoofdringen. Het is voor het eerst dat een ruimtesonde dit huzarenstukje gaat uithalen.

De scheervlucht lang Titan zorgde er voor dat de Cassini meer snelheid kon maken. Die is nu verhoogd tot 3100 kilometer per uur. Op 22 april werd de grootste afstand in de baan om Saturnus bereikt (het apoapsis) en hiermee begon officieel de Grote Finale die op 26 april 2017 leidt tot de eerste duik tussen de ringen door.

Het hexagon aan de noordpool van Saturnus
Het hexagon aan de noordpool van Saturnus. Credit: NASA/JPL-Caltech

De uitgevoerde koerscorrecties maken het ook mogelijk om het noordpoolgebied van Saturnus van dichtbij te bestuderen. Daarbij worden ook de Visible and Infrared Mapping Spectrometer (VIMS) en de Composite Infrared Spectromter (CIRS) ingezet. Wetenschappers zullen in staat zijn om met behulp van deze instrumenten de beste beelden te maken in het nabije infrarood en kunnen de bewegingen in het hexagonale patroon rond de noordpool van Saturnus in detail worden bestudeerd.

Tussen nu en september, als de missie definitief eindigt, zal de Cassini informatie verzamelen die ons veel meer zal kunnen leren over het ontstaan en de evolutie van gasplaneten. Op 15 september 2017 zal de Cassini de atmosfeer van Saturnus induiken en van daaruit informatie verzamelen tot de ruimtesonde uiteindelijk zal stoppen met functioneren.

De Cassini heeft ons sinds 2004 veel waardevolle informatie over Saturnus en zijn manen opgeleverd en zal ook de laatste maanden nog ongetwijfeld voor nieuwe verrassingen gaan zorgen.

Eerste publicatie: 26 april 2017
Bron: diverse persberichten, NASA