Al sinds Galileo Galileo omstreeks 1610 door een telescoop naar Jupiter keek zijn astronomen en andere wetenschappers geïnteresseerd in de grootste planeet van ons zonestelsel. Zelfs na eeuwen van onderzoek en verschillende ruimtemissies weten we nog steeds niet alles over deze gasplaneet. Jupiter verschilt nogal van wat wij als Aardbewoner normaal plegen te vinden. Het is een enorm grote en zware planeet die qua samenstelling totaal anders is als de Aarde. Jupiter heeft onbegrepen zwaartekrachts- en magneetvelden en kent een zeer uitgebreid stelsel van manen. Jupiter is een zonnestelsel in het klein en laat ons zien hoe divers een zonnestelsel kan zijn.
Lees verder »Categorie: Website Nieuws
Hoe snel kunnen sterren draaien?
Alles in het heelal draait. Draaiende planeten met daar omheen draaiende manen die weer om draaiende sterren draaien die weer een baan beschrijven in draaiende sterrenstelsels. Alles in het heelal lijkt te draaien. Net zoals alle andere sterren draait de Zon om zijn as. We kunnen dat niet rechtstreeks zien want het zonlicht beschadigd onze ogen als we er te lang naar kijken. Echter als je een telescoop gebruikt die is voorzien van beschermende filters om naar zonnevlekken of andere oppervlaktekenmerken te kijken dan kan je daaruit afleiden dat de Zon aan de evenaar 24,47 dagen nodig heeft om eenmaal om zijn as te draaien. Aan de polen draait de Zon langzamer: 26,24 dagen.
Lees verder »De Dubbele Sterrenhoop – h en Chi Persei
De Dubbele Sterrenhoop (Caldwell 14) is de naam voor twee open sterrenhopen (NGC 869 en NGC 884) die zich dicht bij elkaar bevinden in het sterrenbeeld Perseus. Ze zijn ook bekend als h en χ Persei (h en Chi Persei). De sterrenhopen bevinden zich op een afstand van ongeveer 7600 lichtjaar van de Zon en ze zijn ongeveer 12.8 miljoen jaar oud. h en Chi Persei hebben een visuele helderheid van 3.7 resp. 3.8. Ze zijn dus onder goede waarneemomstandigheden zichtbaar met het blote oog maar ze kunnen het beste bekeken worden met een verrekijker of telescoop. De Dubbele Sterrenhoop is gemakkelijk te vinden omdat ze zich net ten oosten van het opvallende W-vormige sterrenbeeld Cassiopeia bevinden tussen de sterren δ …
Lees verder »Hoe groot is de rode vlek van Jupiter?
De Grote Rode Vlek is een enorme storm op Jupiter die zich in een wolkenband net beneden de evenaar bevindt. Zolang mensen met telescopen Jupiter bestuderen is de Grote Rode Vlek zichtbaar. De eerste astronoom die een notitie maakte over de Grote Rode Vlek was de astronoom Robert Hooke die de vlek in 1664 beschreef. Hij plaatste de vlek echter aan het noordelijk halfrond. Een meer betrouwbare waarneming is afkomstig van Giovanni Cassini die tussen 1665 en 1713 een permanente vlek waarnam op ruwweg dezelfde locatie.
Lees verder »De dichtheid van de planeten
De acht planeten in ons zonnestelsel variëren nogal in grootte, massa en dichtheid. De vier binnenste planeten zijn allemaal aardse planeten. Ze bestaan voornamelijk op silicaatgesteente en metalen en hebben een vast oppervlak. De vier buitenste planeten worden gasreuzen (en/of ijsreuzen) genoemd. Ze bestaan voornamelijk uit waterstof, helium en water dat in verschillende fysische toestanden voorkomt. Deze planeten zijn groter in grootte en massa maar hun gemiddelde dichtheid is veel lager. Er is ook een groot verschil in dichtheid tussen de binnenste en de buitenste lagen die er voor zorgt dat sommige materialen vloeibaar zijn en anderen zo compact dat ze zo vast als gesteente worden.
Lees verder »Wat is kosmische straling?
Kosmische stralen zijn fragmenten van atomen die van buiten het zonnestelsel neerkomen op Aarde. Ze reizen met de lichtsnelheid en ze worden verdacht van het veroorzaken van elektronische problemen met satellieten en andere apparaten. Kosmische straling werd in 1912 voor het eerst waargenomen en nu meer dan een eeuw later zijn nog er nog veel zingen onduidelijk. Zo weet men nog niet precies waar kosmische straling nu precies vandaan komt. Veel astronomen denken dat ze hun herkomst gerelateerd kan worden aan supernova’s maar het uitdagende is dat we kosmische straling van alle kanten uniform waarnemen. Geschiedenis De kosmische straling werd in 1912 voor het eerst waargenomen maar wetenschappers wisten al sinds 1780 dat er iets was. Het was de Franse …
Lees verder »Het Chinese Lantaarnfestival
Het Lantaarnfestival wordt gevierd op de 15-de dag van de eerste Chinese maanmaand en het is traditioneel het einde van de Chinese nieuwjaarsperiode. In 2016 valt het Lantaarnfestival op 22 februari. Lantaarnfestival data Het Lantaarnfestival wordt gevierd op de 15-de dag van de eerste maanmaand van de Chinese kalender (altijd tussen 5 februari en 7 maart)
Lees verder »Wat is de limiet van Roche?
De limiet van Roche is vernoemd naar de Franse astronoom Edouard Roche die in 1848 de eerste berekeningen publiceerde over deze theoretische limiet. De limiet van Roche is een afstand en wel de minimum afstand die een kleiner object (bijvoorbeeld een maan) kan hebben waarbij dat object door zijn eigen zwaartekracht bij elkaar wordt gehouden, als het in een baan om een groter object draait (bijvoorbeeld een planeet). Is de afstand te klein dan zal het kleinere object aan stukken gescheurd worden door de getijdenkrachten die er door de aanwezigheid van het grotere object op worden uitgeoefend.
Lees verder »Centaurus A
Centaurus A is een merkwaardig gevormd sterrenstelsel in het sterrenbeeld Centaurus, het is niet helemaal duidelijk welk type sterrenstelsel het is. Het wordt meestal geclassificeerd als een reuzen elliptisch stelsel of een lensvormig stelsel. In helderheid is Centaurus A het vijfde sterrenstelsel aan de hemel en het meest nabije reuzenstelsel en een van de meest nabije radio sterrenstelsels. De exacte afstand van Centaurus A tot de Aarde is onbekend maar wordt geschat op 10 tot 16 miljoen lichtjaar. Centaurus A heeft de aanduiding NGC 5128 in de New General Catalogue.
Lees verder »De röntgenbron Cygnus X-1
De röntgenbron Cygnus X-1 is vermoedelijk een zwart gat dat is ontstaan door het ineenstorten van een zware ster ongeveer 5 tot 6 miljoen jaar geleden. Het is één van de sterkste röntgenemissie bronnen die tot nu toe zijn ontdekt en het is de eerste röntgenbron waarvan algemeen wordt aangenomen dat het een zwart gat is. Cygnus X-1 bevindt zich in het sterrenbeeld Zwaan (Cygnus). De röntgenbron maakt deel uit van een zwaar röntgen dubbelstersysteem dat zich op een afstand van ongeveer 6070 lichtjaar van de Aarde bevindt. Cygnus X-1 werd in 1964 ontdekt en het is één van de meest bestudeerde röntgenobjecten aan de hemel. Het is ook een van de sterkste continue röntgenbronnen die we kennen.
Lees verder »