Astronomisch Nieuws

De Saturnusmaan Dione is bedekt met vreemde strepen

Dione, maan van Saturnus
Opname van Dione, gemaakt door de Cassini-sonde op 16 juni 2015. De heldere ring van Saturnus is nog links zichtbaar. (Image credit: NASA / JPL-Caltech / Space Science Institute.)

Astronomen die Dione, een maan van Saturnus, bestudeerden hebben daar vreemde strepen waargenomen waarvan ze nu denken dat die mogelijk veroorzaakt zijn door materiaal dat op het oppervlak van de maan valt. Het nieuwe onderzoek is gebaseerd op gegevens die de Cassini-missie van de NASA heeft verzameld. Op foto’s die door de Cassini zijn gemaakt hebben astronomen lange, smalle, heldere strepen waargenomen die over het oppervlak van Dione lopen. Deze strepen vertonen op het eerste gezicht overeenkomsten met structuren die al eerder op Rhea, een andere maan van Saturnus, waren gezien.

De strepen op Dione lopen parallel aan elkaar en lijken nog erg jong te zijn. Ze worden alleen rond het middelste deel van de maan gezien. Hun oriëntatie die parallel aan de evenaar is, en hun lineariteit zijn volgens astronomen nooit eerder gezien in het zonnestelsel.

De onderzoekers probeerden uit te vinden om de strepen waren veroorzaakt door geologische activiteit op Dione zelf of dat ze door een extern fenomeen waren veroorzaakt dat de kleine maan beïnvloedt. De astronomen doorliepen een lijstje van mogelijkheden waaronder grote rotsblokken die over het oppervlak rollen en daarbij een zichtbaar spoor veroorzaken. Of misschien is het oppervlak op die plekken gescheurd en schuren de beide delen langs elkaar heen zoals de tektonische platen op Aarde. Misschien waren de strepen veroorzaakt door grote inslagen die de maan in het verleden heeft moeten doorstaan.

Maar de enige logische verklaring die ze konden vinden die overeenkwam met wat ze aan het oppervlak van Dione zagen was dat materiaal langzaam uit de ringen van Saturnus naar de maan valt. Ook nabije manen of passerende kometen zouden dit kunnen veroorzaken.

Het onderzoek werd op 15 oktober 2018 gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Research Letters.

 

Eerste publicatie: 28 oktober 2018
Bron: diverse publicaties