Zonnestelsel Nieuws

Geologen vinden asteroïdenstof in de Chicxulub inslagkrater

Chicxulub inslag
De Chicxulub asteroïde inslag. Image credit: Victor Leshyk.

Geologen geven aan nu zeer zeker te weten wat de oorzaak van het uitsterven van de niet-vliegende dinosauriërs aan het einde van het Krijt heeft veroorzaakt.

Eerder berichtten we al op deze site dat het uitsterven niet is veroorzaakt door een asteroïde maar veel waarschijnlijker door een komeet. Enkele weken later lijkt het er toch weer heel anders uit te zien.

Ongeveer 66 miljoen jaar geleden vond er aan het eind van het Krijt een massaal uitsterven plaats waardoor ongeveer 75% van alle planten en diersoorten op Aarde verdween. Onder deze groep ook alle niet-vliegende dinosauriërs en ammonieten.

In de geologische geschiedenis is deze massale sterfte zichtbaar in een dunne laag klei die een verhoogde concentratie iridium bevat. Deze metaalsoort komt in grotere concentraties voor in meteorieten terwijl de concentratie in de korst van de Aarde relatief laag is.

Deze dunne kleilaag werd in de jaren ’80 voor het eerst aangetroffen in Gubbio in Italië en Caravaca in Spanje. Op grond van deze laag stelden onderzoekers voor dat een grote inslag op Aarde de oorzaak was van de massale sterfte aan het einde van het Krijt.

In de jaren ’90 werden hoogenergetische afzettingen gevonden rond de Golf van Mexico en in het Caribische gebied. Dit leidde uiteindelijk tot de ontdekking van de 180 tot 200 kilometer grote Chicxulub krater op het Yucatán schiereiland van Mexico.

In een nieuw onderzoek vond een internationaal team van wetenschappers iridium in boorkernen die door OIDP-ICDP Expeditie 364 werden genomen van de inslagstructuur van Chicxulub.

In de krater is de laag sediment die in de dagen tot jaren na de inslag is afgezet zo dik dat de wetenschappers heel precies, met een nauwkeurigheid tot 20 jaar na de inslag, het stof konden dateren.

Volgens de onderzoekers is de cirkel nu rond en is het uitgesloten dat de iridium-anomalie in de wereldwijde dunne laag sediment géén verband heeft met de Chicxulub krater.

De hoogste concentraties iridium werden gevonden in een 5 cm groot deel van de rotskern die afkomstig was uit de top van de hoogste ring van de Chicxulub krater. Naast iridium vertoonde dit deel van de krater verhoogde concentraties van andere elementen die met asteroïden in verband kunnen worden gebracht.

Volgens de onderzoekers is de asteroïde verdampt en met grote snelheid uit de inslaggebied geschoten. Iridium en ander materiaal van de asteroïde cirkelden daarna in een snel-bewegende stofwolk boven de stratosfeer. Het duurde mogelijk tot 20 jaar alvorens dat materiaal door de atmosfeer terug is gevallen en op de inslagplek neerkwam.

De onderzoekers combineerden de resultaten van vier onafhankelijke laboratoria verspreid over de wereld om er zeker van te zijn dat hun bevindingen kloppen. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances.

Artikel: Steven Goderis et al. 2021. Globally distributed iridium layer preserved within the Chicxulub impact structure. Science Advances 7 (9): eabe3647;

 

Eerste publicatie: 26 februari 2021
Bron: diverse persberichten