Geotail-missie die de magnetosfeer bestudeerde is beëindigd
Na ruim 30 jaar onderzoek heeft NASA de Geotail-missie beëindigd. NASA werd hiertoe gedwongen nadat de laatste datarecorder van de ruimtesonde het had begeven.
Na bijna 31 jaar in de ruimte onderzoek te hebben gedaan naar de beschermende magnetische bubbel die de Aarde omgeeft, de magnetosfeer, heeft NASA de Geotail-missie afgesloten.
De tweede datarecorder van Geotail, die gegevens had verzameld over de structuur en dynamiek van de magnetosfeer van onze planeet, faalde op 28 juni 2022. De eerste datarecorder van de ruimtesonde was 10 jaar daarvoor in 2012 uitgevallen.
Er werden pogingen ondernomen om de datarecorder op afstand te repareren, wat vervolgens mislukte, waardoor de gezamenlijke missie met de Japanse ruimtevaartorganisatie JAXA op 28 november 2022 moest worden beëindigd. NASA kondigde het einde van de missie op 18 januari van dit jaar aan.
Geotail is een zeer productieve satelliet geweest en het was daarnaast ook de eerste gezamenlijk NASA-JAXA-missie. De missie heeft belangrijke bijdragen geleverd aan ons begrip van hoe de zonnewind interageert met het magnetische veld van de Aarde om magnetische stormen en aurora’s te produceren.
Sinds de lancering op 4 juli 1992 heeft de langgerekte baan van Geotail de ruimtesonde tot op wel 200.000 kilometer van de Aarde gebracht en werd de ruimtesonde zo instaat gesteld om in en uit de magnetosfeer te duiken en informatie te verzamelen over de fysica daar. Deze berg aan gegevens werd de basis voor duizenden wetenschappelijke artikelen.
De magnetosfeer is van vitaal belang voor leven op Aarde. het houdt potentieel schadelijke geladen deeltjes uit de zonnewind vast in veldlijnen waardoor ze gedwongen worden rond de Aarde te reizen en terug de ruimte in te gaan. Deze deeltjes dragen zoveel energie dat ze de atmosfeer van een planeet zouden kunnen wegnemen en ervoor kunnen zorgen dat deze zijn waterinhoud als damp aan de ruimte verliest, ware het niet dat ze door een magnetisch veld werden geblokkeerd.
Veel wetenschappers geloven dat de reden waarom Mars nu een dorre planeet is die geen leven kan ondersteunen is dat de planeet ongeveer 4 miljard jaar geleden zijn eigen magnetische veld verloor waardoor veel van zijn water verloren ging.
Behalve dat onderzoekers konden bestuderen hoe geladen deeltjes en energie van de Zon de magnetosfeer van de Aarde bereiken onthulde Geotail ook de snelheid waarmee geladen deeltjes in zonnewinden dit magnetische veld raken.
Geotail was ook verantwoordelijk voor het identificeren van de locatie in de magnetosfeer waar magnetische herverbinding plaatsvindt. Dit is belangrijk omdat dit fenomeen verantwoordelijk is voor het doorgeven van energie en materiaal van de Zon naar de Aarde en helpt bij het creëren van aurora’s, de prachtige lichtshows die aan de hemel zijn te zien.
Buiten de Aarde kon de ruimtesonde de Maan bestuderen en met succes elementen zoals zuurstof, silicium, natrium en aluminium in de maanatmosfeer identificeren.
Gedurende zijn drie decennia in de ruimte hielp de Geotail-missie ook andere projecten van de NASA door gegevens te verstrekken over afgelegen gebieden van de magnetosfeer die hielpen een beeld ter schetsen van hoe gebeurtenissen in een gebied van deze magnetische bubbel de fysica van een andere regio beïnvloeden.
Geotail heeft zijn verwachte levensduur in de ruimte ruimschoots overtroffen. De oorspronkelijke missie zou slechts 4 jaar duren maar werd verschillende keren verlengd.
Hoewel de missie voor het verzamelen van gegevens van Geotail ten einde loopt zullen wetenschappers de gegevens die de ruimtesonde sinds 1992 heeft verzameld, blijven onderzoeken.
Eerste publicatie: 28 januari 2023
Bron: NASA
