Venus

Hoe lang duurt een dag op Venus?

Venus vergeleken met de Aarde
Venus en de Aarde zijn bijna even groot

Vanwege verschillende overeenkomsten wordt Venus vaak de zusterplaneet van de Aarde genoemd. Zo bevinden beide planeten zich in de bewoonbare zone van de Zon. Omdat ze beiden voornamelijk bestaan uit metalen en silicaathoudend gesteente en zo een metallische kern hebben die wordt omringd door een silicaathoudende mantel en korst zijn het beiden ook aardse planeten.

Maar er zijn ook hele grote verschillen tussen beide planeten. Zo is er bijvoorbeeld een groot verschil in de lengte van de dag. In het geval van de Aarde duurt een dag 24 uur maar door de trage rotatie en de baan duurt op Venus een enkele dag maar liefst 116,75 aardse dagen.

Siderische dag versus de zonnedag

Het bepalen van de lengte van de dag behoeft enige uitleg Er is een verschil tussen een siderische dag en een zonnedag. Een siderische dag is de tijd die een planeet nodig heeft voor een volledige omwenteling om zijn as. Onder een zonnedag verstaan we de tijd die de Zon nodig heeft om op dezelfde plaats aan de hemel terug te keren.

Op Aarde duurt een siderische dag 23 uur, 56 minuten en 4,1 seconden en een zonnedag duurt precies 24 uur. In het geval van Venus duurt het jaar liefst 243,025 dagen voordat de planeet één maal om zijn eigen as is gedraaid. Venus heeft daarmee de langste rotatieperiode van alle planeten in het zonnestelsel. Daar komt bij dat Venus in tegengestelde richting om zijn as draait. Voor een omwenteling om de Zon heeft de planeet 224,7 aardse dagen voor nodig.

Anders uitgedrukt: Venus draait in een retrograde baan om de Zon. Zou je de planeet vanaf zijn noordpool kunnen bekijken dan zie je dat Venus met de wijzers van de klok om zijn eigen as draait en tegen de wijzers van de as om de Zon draait. Als je op het oppervlak van Venus zou staan dan zou de Zon opkomen in het westen en ondergaan in het oosten.

Je zou hieruit kunnen concluderen dat een dag op Venus langer duurt dan een jaar maar het verschil tussen een siderische dag en een zonnedag betekent dat dit niet het geval is. Gecombineerd met de baanperiode heeft de Zon 116,75 aardse dagen nodig om weer om hetzelfde punt aan de hemel te staan op Venus en dat is een beetje meer dan een half Venusiaans jaar.

Ashelling en temperaturen

Anders dan de Aarde en Mars heeft Venus een hele kleine ashelling van slechts 2,64° ten opzicht van de ecliptica. Het is, na Mercurius die een ashelling van 0,03° heeft, is dit de kleinste ashelling in het zonnestelsel. Gecombineerd met de hele trage rotatie en compacte atmosfeer resulteert dit in een planeet die isothermisch is. Dit wil zeggen dat er praktisch geen variatie in de oppervlaktetemperatuur is.

De planeet heeft een gemiddelde temperatuur van 62 °C met een erg klein verschil tussen de dag- en de nachttemperatuur of tussen de polen en de evenaar. Daarbij zijn de variaties in de seizoenen erg klein. De enige merkbare temperatuurverschillen treden op in de hoogte.

Weerpatronen

Het dikke wolkendek van Venus
Het dikke wolkendek van Venus maakt het onmogelijk om met optische middelen het oppervlak te bestuderen

Het is een bekend feit dat de atmosfeer van Venus ongelooflijk compact is. De massa van de atmosfeer van de planeet is 93 * zwaarder als de atmosfeer van de Aarde en de luchtdruk aan het oppervlak op Venus wordt geschat op 92 bar; 92 * de luchtdruk op Aarde dus. Als het voor mensen mogelijk was om op Venus te landen dan zouden ze direct door de atmosfeer worden geplet.

De samenstelling van de atmosfeer is heel erg giftig. De atmosfeer bestaat voornamelijk uit koolstofdioxide (96,5%) met kleine hoeveelheden stikstof (3,5%) en sporen van andere gassen waarvan zwaveldioxide de belangrijkste is. Gecombineerd met de dichtheid zorgt de atmosfeer voor het sterkste broeikaseffect van alle planeten in ons zonnestelsel.

Uitgaande van aardse waarnemingen en ruimtemissies weten astronomen dat het weer op Venus nogal extreem is. De gehele atmosfeer van de planeet draait snel rond waarbij de windsnelheid kan oplopen tot meer dan 300 kilometer per uur aan de toppen van de wolken. Deze wolken draaien in vier tot vijf aardse dagen om de planeet heen.

Met deze snelheid blaast de wind 60 * sneller dan de rotatiesnelheid van de planeet. Op Aarde zijn de winden maximaal ongeveer 10-20% van de rotatiesnelheid. Ruimtevaartuigen die met instrumenten zijn uitgerust die in het ultraviolet kunnen waarnemen kunnen de beweging van de wolken rond Venus volgen. Ze zien hoe de verschillende lagen van de atmosfeer bewegen. De wind blaast in een retrograde beweging en bereiken aan de polen de hoogste snelheden.

Dichter bij de evenaar doven de winden nagenoeg helemaal uit Door de dikke atmosfeer waait het aan het oppervlak van Venus veel minder hard. Daar kan de wind een snelheid bereiken van ongeveer 5 kilometer per uur. Maar omdat de atmosfeer erg dik is is die lage windsnelheid wel voldoende om stof en kleine stenen te verplaatsen.

Scheervluchten langs Venus hebben ook aangetoond dat de dichte wolken bliksem kunnen produceren net zoals de wolken op Aarde. Hun periodieke voorkomen duidt er op dat dat ze gelinkt kunnen worden aan de activiteit van het weer en dat het aantal bliksems ongeveer de helft is van de bliksem op Aarde.

Venus is een planeet van extremen. Extreem heet, extreem weer en extreem lange dagen. In het kort, er is geen reden dat daar iemand gaat wonen maar wie weet hebben we ooit de technologie om de planeet bewoonbaar te maken en dan kunnen mensen de Zon in het westen zien opkomen en in het oosten zien ondergaan.

 

Eerste publicatie: 14 februari 2017
Laatste keer bewerkt op: 25 januari 2020

 

Meer over Venus