Zonnestelsel Nieuws

Hubble maakt een schitterende nieuwe opname van Saturnus

Saturnus, op 4 juli 2020 gefotografeerd door de Hubble
Deze opname van Saturnus en zijn ringen werd op 4 juli 2020 gemaakt door de Hubble Space Telescope. Op de opname zijn ook duidelijk twee van de vele maantjes van Saturnus zichtbaar. Rechts zien we het maantje Mimas en beneden het maantje Enceladus. Credit: NASA / ESA / A. Simon, NASA’s Goddard Space Flight Center / M.H. Wong, University of California, Berkeley / OPAL Team.

De NASA heeft onlangs een nieuwe, schitterende foto van Saturnus en zijn ringen vrijgegeven. De opname is gemaakt op 4 juli 2020. Saturnus was toen ongeveer 1,35 miljard kilometer van de Aarde verwijderd. De nieuwe opname is gemaakt tijdens de zomer op het noordelijk halfrond van Saturnus. De foto is gemaakt als deel van het Outer Planets Atmospheres Legacy (OPAL) project.

De Hubble zag een aantal kleine atmosferische stormen. Dit zijn tijdelijke fenomenen die tijdens iedere jaarlijkse opname van de Hubble zijn gekomen en zijn verdwenen. De atmosfeer van Saturnus bestaat voornamelijk uit waterstof en helium met sporen van ammoniak, methaan, waterdamp en koolwaterstoffen. Deze combinatie zorgt voor de typische geelbruine kleur.

In de kleurenopname is ook een zwakke roodachtige was boven het noordelijk halfrond zichtbaar. Die verkleuring wordt mogelijk veroorzaakt door de opwarming door zonlicht waardoor de circulaties in de atmosfeer kunnen veranderen of er mogelijk ijs van aerosolen wordt verwijderd in de atmosfeer.

Een andere theorie is dat de grotere hoeveelheid zonlicht in de zomermaanden de hoeveelheden fotochemische mist die wordt geproduceerd, verandert. Wetenschappers zijn verrast dat er zelfs binnen een tijdsbestek van enkele jaren er seizoensveranderingen zichtbaar zijn op Saturnus.

De nog maar net zichtbare zuidpool van de planeet vertoont een blauwe waas en de reflecteert de veranderingen in de winter op het zuidelijk halfrond.

De ringen van Saturnus bestaan voornamelijk uit ijsdeeltjes die in grootte variëren van kleine korreltjes to grote rotsblokken. Hoe en wanneer deze ringen precies zijn ontstaan is nog een van de grotere raadsels van ons zonnestelsel.

Metingen die de Cassini ruimtesonde van de NASA heeft uitgevoerd aan het regenen van kleine korreltjes naar de atmosfeer suggereert dat de ringen maximaal 300 miljoen jaar oud kunnen worden. Dit is een van de argumenten voor een jonge leeftijd van het ringensysteem.

Eerste publicatie: 26 juli 2020
Bron: NASA