Astronomisch Nieuws

Hubble ziet NGC 261 in de Kleine Magelhaanse Wolk

NGC 261 bevindt zich in de Kleine Magelhaanse Wolk. Dit is een van de meest nabije buren van ons Melkwegstelsel.

Deze Hubble-opname toont NGC 261, een emissienevel op een afstand van 200.000 lichtjaar van de Aarde in het sterrenbeeld Tucana – Toekan.
Deze Hubble-opname toont NGC 261, een emissienevel op een afstand van 200.000 lichtjaar van de Aarde in het sterrenbeeld Tucana – Toekan. Credit: NASA / ESA / L.C. Johnson, Northwestern University / Gladys Kober, NASA & Catholic University of America.

NGC 261 is een diffuse emissienevel op een afstand van ongeveer 200.000 lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Tucana – Toekan. De nevel is ook bekend als Bruck 42, ESO 29-12 en IRAS 00447-7322. NGC 261 werd op 5 september 1826 als eerste gevonden door de Schotse astronoom James Dunlop.

Het geïoniseerde gas dat vanuit dit diffuse gebied oplaait markeert NGC 261 als een emissienevel. De nevel is de thuisbasis van talloze sterren die heet genoeg zijn om het omringende waterstofgas te bestralen, waardoor de wolk een rozerode gloed uitstraalt.

Hubble richtte zijn vizier op NGC 261 om te onderzoeken hoe efficiënt sterren ontstaan in moleculaire wolken, dit zijn extreem dichte en compacte gebieden van gas en stof.

Deze wolken bestaan vaak uit grote hoeveelheden moleculair waterstof – koude gebieden waar de meeste sterren ontstaan. Het meten van deze ruwe brandstof van stervorming in stellaire kraamkamers is echter een uitdaging want moleculair waterstof straalt niet gemakkelijk.

Omdat het moeilijk is te detecteren sporen wetenschappers in plaats daarvan andere moleculen op die aanwezig zijn in de moleculaire wolken.

De Kleine Magelhaanse Wolk herbergt een gasrijke omgeving van jonge sterren samen met sporen koolmonoxide, een chemische verbinding die gecorreleerd is met waterstof en vaak wordt gebruikt om de aanwezigheid van dergelijke wolken te identificeren.

De nieuwe samengestelde afbeelding, vastgelegd door de Advanced Camera for Surveys (ACS en de Wide Field Camera 3 (WFC3) van de Hubble, toont zulke sterren in het zuidwestelijke deel van de Kleine Magelhaanse Wolk waar NGC 26 zich bevindt.

De gecombineerde kracht van de ACS- en WFC3-instrumenten stelde de astronomen in staat om de stervormende eigenschappen van de nevel nauwkeurig te onderzoeken via het koolmonoxidegehalte op optische en nabij-infrarode golflengtes.

Dit onderzoek helpt astronomen beter te begrijpen hoe sterren ontstaan in ons thuissterrenstelsel en andere in onze galactische buurt.

Eerste publicatie: 1 september 2025
Bron: sci-news