Isonoe – maan van Jupiter

De maan Isonoe maakt deel uit van de Carme-groep. Dit is een groep manen met vergelijkbare baankarakteristieken waardoor men denkt dat ze een gemeenschappelijke oorsprong hebben. De manen hebben allemaal een excentrische baan met een grote inclinatie ten opzichte van het equatorvlak van Jupiter. De Carme-groep telt in totaal 16 manen die allemaal in een retrograde beweging om Jupiter draaien. Alle manen zijn zo klein dat ze waarschijnlijk allemaal een onregelmatige vorm hebben.

Isonoe heeft een gemiddelde diameter van ongeveer 3,8 kilometer. De maan draait op een gemiddelde afstand van 23,2 miljoen kilometer zijn rondjes om Jupiter heen. Voor één rondje heeft Isonoe ongeveer 726 Aardse dagen nodig.

Ontdekking

Isonoe is op 23 november 2000 ontdekt door S. Sheppard, D. Jewitt, Y. Fernandez en E. Magnier van de Mauna Kea sterrenwacht op Hawaii.

Naamgeving

De originele aanduiding is S/2000 J6 maar de maan werd later hernoemd naar Isonoe. Zij is de moeder van Orchomos, een zoon van Zeus. Isonoe was in de Griekse mythologie één van de 50 dochters van Danaus. Danaus stemde er mee in dat zijn 50 dochters trouwden met de 50 zonen van zijn tweelingbroer Aegyptus maar hij beval zijn dochters om in de huwelijksnacht hun nieuwe echtgenoten te doden in hun slaap. Op één na alle dochters gehoorzaamden. Om de een of andere reden lukte het daarna niet meer om zijn dochters aan de man te brengen en daarom bood hij ze als prijs aan voor een wedstrijd. Uiteindelijk kwamen alle dochters in de Hades terecht waar ze als straf tot in de eeuwigheid een bodemloos vat met water moesten vullen.

Isonoe in cijfers

Eerste publicatie: 17 februari 2013
Laatste keer gewijzigd op: 12 september 2016