Zonnestelsel Nieuws

ISRO geeft foto’s van de Chandrayaan-2 orbiter vrij

chandrayaan-2 opname van de Maan
ISRO gebruikt de Synthetic Aperture Radar aan de Chandrayaan-2 voor remote sensing

De Indian Space Research Organization (ISRO) heeft een nieuwe set afbeeldingen vrijgegeven van het oppervlak van de Maan. De opnames tonen inslagkraters op de Maan die zijn vastgelegd met de Dual Frequency-Synthetic Aperture Radar (DF-SAR) van de Chandrayaan-2 orbiter.

De Maan wordt sinds zijn ontstaan voortdurend door meteorieten, asteroïden en kometen gebombardeerd. Dit heeft er toe geleid dat het oppervlak is bedekt met ontelbare inslagkraters die zorgen voor het karakteristieke beeld van de Maan. Inslagkraters zijn cirkelvormige verzakkingen aan het oppervlak van de Maan. Het zijn kleine, eenvoudige komvormige kuilen tot grote, complexe inslagbassins waar meerdere ringen zichtbaar zijn.

In tegenstelling tot vulkanische kraters, die het resultaat zijn van een explosie of een interne instorting hebben inslagkraters typisch een verhoogde rand en een bodem die lager ligt dan het omliggende terrein. Het bestuderen van de aard, de grootte, verdeling en de samenstelling van inslagkraters en het materiaal dat bij de inslag is weggeslagen geeft waardevolle informatie over de herkomst en de evolutie van kraters.

Volgens ISRO zijn veel kenmerken van kraters en weggeslagen materiaal als gevolg van verouderingsprocessen bedekt met lagen regoliet (zand, stof, los gesteente en grond op een hard oppervlak) waardoor ze voor optische instrumenten niet meer zichtbaar zijn.

ISRO zegt dat de Synthetic Aperture Radar een krachtig remote-sensing instrument is om planeetoppervlaktes en de ondergelegen delen te bestuderen. Het instrument kan ook de structuur en de samenstelling van het oppervlaktemateriaal en het begraven terrein bestuderen. Eerdere SAR-systemen die vanuit een baan om de Maan zijn gebruikt, zoals de S-band hybride polarimeter van de Chandrayaan-1 en de X-band hybride polarimeter van de LRO van de NASA hebben waardevolle gegevens verzameld over de verdeling van het uitgeworpen materiaal van inslagkraters op de Maan

De L- en S-band SAR aan boord van de Chandrayaan-2 zijn echter ontworpen om veel betere details over de morfologie van uitgeworpen materiaal van inslagkraters te zien. Ze hebben een veel grotere resolutie en ze werken in een volledige polarisatie mode en gecombineerde modevan de S- en L-banden en ze hebben een groter bereik qua invalshoek.

Daarnaast kan de L-band dieper in de bodem doordringen (3 – 5 meter) waardoor bedekt terrein tot op grotere diepte kan worden bestudeerd. De L & S band Synthetic Aperture Radar moet een grote bijdrage leveren aan het identificeren en kwantificeren van ijs dat verborgen ligt op plaatsen waar geen zonlicht komt.

De gelige kleur rond de kraterranden zijn gebieden met weggeslagen materiaal. De verdeling van deze gebieden, of uniform verdeeld in alle richtingen of naar richting van een zijde van de krater geeft iets aan over hoe de inslag heeft plaatsgevonden. Volgens ISRO toont de afbeeldingen verticale inslagkraters en kraters die onder een hoek zijn ontstaan. Ook de oneffenheid van het uitgeworpen materiaal dat bij de inslagkraters hoort zegt iets over de mate van veroudering die de krater heeft ondergaan.

Rechts beneden drie kraters van ongeveer dezelfde grootte op een rij. Het zijn voorbeelden van een jonge krater, een enigszins verouderde krater en een sterk verweerde krater.

 

Eerste publicatie: 28 oktober 2019
Bron: IANS News, spacedaily.com