NASA verlengt levensduur 45 jaar oude Voyager 2
De interstellaire reiziger verliest geleidelijk aan kracht, maar door een slimme aanpassing kan hij al zijn wetenschappelijke instrumenten blijven gebruiken.
Op 20 miljard kilometer van de Aarde is Voyager 2 zo ver weg dat het meer dan 22 uur duurt voordat de signalen van NASA de sonde bereiken. Nu zijn vermogen geleidelijk aan afneemt, dachten missieplanners dat ze volgend jaar misschien een van de vijf wetenschappelijke instrumenten zouden moeten sluiten, maar een nieuw geïmplementeerd plan heeft geleid tot een welkome vertraging.
Een recente aanpassing, waarbij de sonde een kleine hoeveelheid stroom omleidt die bedoeld is voor een veiligheidssysteem aan boord, betekent dat alle vijf wetenschappelijke instrumenten aan boord van Voyager 2 actief kunnen blijven tot 2026. Dit volgens een persbericht van het Jet Propulsion Laboratory van de NASA. Er is een klein risico aan verbonden, aangezien het getroffen systeem Voyager 2 beschermt tegen spanningsonregelmatigheden, maar NASA zegt dat de sonde nu zijn wetenschappelijke instrumenten nog een tijd aan kan laten staan.
Voyager 2, samen met zijn tweelinggenoot Voyager 1, zijn de sondes die maar blijven tikken. Gelanceerd in 1977 bezocht Voyager 2 verschillende planeten in het buitenste zonnestelsel voordat het de buitenste randen van de heliosfeer kietelde – een beschermend bubbelachtig gebied in de ruimte dat de Zon omringt en ons beschermt tegen schadelijke straling die vanuit de interstellaire ruimte naar binnen stroomt. De sondes zijn nog steeds actief en verzamelen ongekende gegevens over de heliosfeer en zijn beschermende eigenschappen.
Volgens het Jet Propulsion Laboratory van de NASA worden de wetenschappelijke gegevens die de Voyagers terugsturen waardevoller naarmate ze verder van de Zon verwijderd zijn, dus men is er absoluut in geïnteresseerd om zoveel mogelijk wetenschappelijke instrumenten zo lang mogelijk te laten werken.
Generatoren op beide sondes verliezen elk jaar stroom als gevolg van een continu vervalproces. Dit heeft geen invloed gehad op hun wetenschappelijke verzameling maar missieplanners hebben verwarmingen en andere niet-essentiële onderdelen moeten uitschakelen om het aanhoudende stroomverlies te compenseren. Voor Voyager 2 kwam het op een punt dat één wetenschappelijk instrument snel uitgeschakeld moest worden – al volgend jaar.
Als gevolg van de nieuw geïmplementeerde hack gebruikt Voyager 2 nu een kleine hoeveelheid back-upstroom die is voorzien voor een veiligheidsmechanisme aan boord dat is ontworpen om de ruimtesonde te beschermen tegen mogelijke schadelijke spanningspieken. De sonde steelt een deel van deze stroom – niet veel – om alle vijf zijn wetenschappelijke instrumenten ingeschakeld te houden.
Hoewel de spanning van de ruimtesonde daardoor niet strak gereguleerd zal worden, blijven de elektrische systemen op beide sondes, zelfs na 45 jaar vliegen, relatief stabiel waardoor de behoefte aan een vangnet tot een minimum wordt beperkt. Het engineeringteam is ook in staat om de spanning te monitoren en te reageren als deze teveel fluctueert. Als de nieuwe aanpak goed werkt voor Voyager 2 kan het team deze ook toepassen op Voyager 1.
Voyager 1 passeerde in 2012 de heliosfeer terwijl zijn tweelingbroer in 2018 hetzelfde deed. Het verschil was het resultaat van een lagere snelheid en een alternatieve richting van Voyager 2. Een wetenschappelijk instrument aan boord van de Voyager 1-missieviel vroeg tijdig uit, waardoor het minder afhankelijk was van stroom dan Voyager 2.
Spanningspieken vormen een klein risico in deze fase van de missie en de beloning – meer wetenschap van Voyager – is de moeite waard. De missieleiding bij het JPL volgt de ruimtesonde al een paar weken en het lijkt erop dat de nieuwe aanpak werkt.
Een van de grootste prestaties in de geschiedenis van ruimtevluchten heeft zojuist een verlenging gekregen, en daarvoor zouden we allemaal enorm dankbaar moeten zijn. Het is ongelooflijk, maar na al die Jaren is NASA nog steeds in staat om wat extra leven uit deze baanbrekende sondes te persen.
Eerste publicatie: 27 april 2023
Bron: NASA
