Op zoek naar de mysterieuze Eenhoorn
De donkere nachten in januari zijn uitstekend geschikt om eens op zoek te gaan naar het sterrenbeeld Eenhoorn – Monoceros. In januari is het sterrenbeeld bij het invallen van de duisternis goed te vinden aan de avondhemel maar je hebt wel een donkere omgeving zonder storend stads- en maanlicht nodig om de sterren van dit mysterieuze beest te kunnen zien. De Eenhoorn is in januari bijna de gehele nacht te zien en omstreeks middernacht staat het sterrenbeeld hoog aan de hemel.
We gaan het sterrenbeeld opzoeken aan de hand van de Winterdriehoek. Dit asterisme wordt gevormd door de heldere sterren Betelgeuze van het sterrenbeeld Orion, Sirius van de Grote Hond – Canis Major en Procyon van het sterrenbeeld Kleine Hond – Canis Minor. Deze drie sterren vormen een denkbeeldige gelijkbenige driehoek. Binnen deze driehoek van heldere sterren bevinden zich de zwakke sterren die samen de Eenhoorn vormen.
Het gebied waar Monoceros zich in bevindt is een interessant gebied want het wordt doorsneden door de Melkweg. Onder goede omstandigheden is er dus met een verrekijker veel te zien. Zo zijn er met een verrekijker open sterrenhopen zichtbaar. Onder hele goede omstandigheden is er op de denkbeeldige lijn van Sirius naar Procyon met behulp van een kleine telescoop de open sterrenhoop M50 te vinden. Messier 50 bevindt zich op ongeveer een derde van de lijn tussen Sirius en Procyon.
Om M50 in volle glorie kunnen waarnemen is een kleine telescoop nodig. Deze sterrenhoop bevat ongeveer 100 sterren. De sterrenhoop heeft een doorsnede van ongeveer 10 lichtjaar en bevindt zich op een afstand van ongeveer 3000 lichtjaar van de Aarde.
Eerste publicatie: 12 januari 2018
