Astronomisch Nieuws

Oude Assyrische astronomen onderzochten zonnestormen

Noorderlicht boven Alaska
Noorderlicht boven Alaska. Door United States Air Force photo by Senior Airman Joshua Strang – Deze afbeelding werd vrijgegeven door de Air Force van de Verenigde Staten met het ID 050118-F-3488S-003  Publiek domein, 

Een onderzoeksteam geleid door de universiteit van Tsukuba (Japan) heeft waarnemingen van oude kleitabletten die schrijven over ongewoon rode hemels vergeleken met gegevens van radio-isotopen om op die manier zonnestormen te identificeren die omstreeks 679 tot 655 voor Christus hebben plaatsgevonden. Het onderzoek kan mogelijk moderne astronomen helpen bij het voorspellen van toekomstige zonnevlammen of uitbarstingen van de corona die beschadigingen kunnen veroorzaken aan satellieten en elektronische apparaten op Aarde.

Sinds er mensen op Aarde rondlopen bestuderen ze de sterrenhemel. Sommige van die waarnemingen die door oude Assyrische en Babylonische astrologen/astronomen zijn gedaan zijn in de vorm van kleitabletten bewaard gebleven. De rechthoekige kleitabletten waren berichten van professionele wetenschappers aan koningen. Deze koningen hadden opdracht gegeven tot het doen van astrologische waarnemingen met als doel over verontrustende voortekenen, zoals kometen, meteoren en planeetbewegingen te voorspellen.

Een onderzoeksteam van de universiteit van Tsukuba in Japan heeft drie van deze oude kleitabletten die schrijven over een ongewone rode gloed aan de hemel in verband kunnen brengen met koolstof-14 concentraties in groeiringen van bomen en daarmee aangetoond dat ze het bewijs zijn van magnetische zonnestormen. Deze waarnemingen waren ongeveer 2700 jaar geleden gedaan in Babylon en in de Assyrische stad Ninevé. Beide plaatsen worden ook gelijktijdig genoemd in de Bijbel.

Zo zegt een van de kleitabletten dat de hemel rood kleurt terwijl een ander tablet het heeft over een rode wolk. Het waren vermoedelijk manifestaties van wat we tegenwoordig stabiele rode aurorabogen noemen. Ze bestaan uit licht dat door elektronen in zuurstofatomen uit de atmosfeer wordt geëmitteerd nadat ze zijn aangeslagen door sterke magnetische velden. We brengen aurora’s meestal in verband met noordelijke breedtegraden tijdens sterke magnetische activiteit van de Zon en tijdens uitbarstingen van de corona. Deze verschijnselen zijn echter heel af en toe ook veel zuidelijker waar te nemen. Dat heeft te maken met de veranderingen van het magnetische veld van de Aarde in de loop van de tijd. Zo bevond het Midden-Oosten zich in deze periode veel dichter bij de aardmagnetische pool dan tegenwoordig.

Ofschoon de exacte datums van de waarnemingen niet bekend zijn, waren de onderzoekers in staat om de periode redelijk nauwkeurig te bepalen. Men weet namelijk de periode waarin elke astroloog actief was. Gebaseerd op groeiringen van bomen was er in deze periode een snelle toename van radioactief koolstof-14 zichtbaar en die toename wordt in verband gebracht met een toegenomen activiteit van de Zon.

Met deze bevindingen kan met de geschiedenis van de zonneactiviteit een eeuw vervroegen dan eerder mogelijk was. Dit onderzoek kan volgens de onderzoekers bijdragen aan de mogelijkheid om toekomstige magnetische stormen van de Zon, die satellieten en andere apparatuur kunnen beschadigen, te voorspellen.

Artikel: Hisashi Hayakawa et al. The Earliest Candidates of Auroral Observations in Assyrian Astrological Reports: Insights on Solar Activity around 660 BCE, The Astrophysical Journal (2019).

 

Eerste publicatie: 17 oktober 2019