De nieuwe afbeelding van het onregelmatige dwergsterrenstelsel Wolf-Lundmark-Melotte toont het opmerkelijke vermogen van de Webb Space Telescope om zwakke sterren buiten de Melkweg op te lossen.
Lees meer
Messier 77 is ook bekend als NGC 1068, LEDA 10266 en Cetus A. het is een balkspiraalvormig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Cetus – Walvis.
Lees meer
Elliptische sterrenstelsels zijn de rustplaatsen van het heelal. Ze zijn gevuld met oude, rode sterren en hebben weinig actieve stervorming. Zelfs als ze zouden willen zouden ze niet meer sterren kunnen maken want ze hebben relatief kleine voorraden interstellair gas en stof.
Lees meer
De rode quasar SDSSJ1652 die door de Webb Space Telescope is waargenomen bevindt zich in een gebied met een hoge dichtheid met verschillende interacterende begeleidende sterrenstelsels.
Lees meer
In bolhopen vind je veel oudere, rode sterren dicht op elkaar gepakt. In veel opzichten zijn ze de bejaardentehuizen van ons sterrenstelsel.
Lees meer
Als je naar een willekeurig sterrenstelsel kijkt dan wordt je oog meteen naar de schijf getrokken. Aangezien die schijf de overgrote meerderheid van de sterren bevat en daardoor de meeste hoeveelheid licht geeft is dat ook niet zo verwonderlijk. Maar een typisch sterrenstelsel is veel meer dan de hoofdschijf met sterren.
Lees meer
Abell 2146 is een paar botsende clusters van sterrenstelsels die ongeveer 2,8 miljard lichtjaar van ons zijn verwijderd in de richting van het sterrenbeeld Draak – Draco.
Lees meer
Het bestuderen van ons eigen sterrenstelsel is een lastige klus. Astronomen vergelijken de inspanning wel eens met het beschrijven van de grootte en structuur van een bos terwijl je er zelf midden in staat. Vanuit onze positie op Aarde misschien we eenvoudigweg het overzicht. Maar sinds de jaren ’90 zijn er twee ruimtetelescopen gelanceerd die ons hebben geholpen met de gouden eeuw van het onderzoek van onze Melkweg. Vooral sinds de lancering van de Europese Gaia-missie is er enorme vooruitgang geboekt.
Lees meer
LADUMA J033046.20-275518.1 is de verst verwijderde megamaser van zijn soort ooit gevonden. De megamaser bevindt zich op een afstand van ongeveer 5 miljard lichtjaar van de Aarde.
Lees meer
De ster heeft de aanduiding WHL0137-LS en als bijnaam Earendel. De ster begon ongeveer 900 miljoen jaar na de Oerknal met het uitzenden van licht.
Lees meer