Webb bestudeerde het onregelmatige sterrenstelsel NGC 4449
Astronomen hebben met behulp van de Webb Space Telescope schitterende foto’s gemaakt van NGC 4449, een sterrenstelsel in het sterrenbeeld Jachthonden – Canes Venatici.
NGC 44449 bevindt zich op een afstand van ongeveer 20.000 lichtjaar van de Aarde. Het sterrenstelsel is ook bekend als Caldwell 21, UGC 7592 en LEDA 40973.
NGC 4449 werd op 27 april 1788 voor het eerst gezien door de in Duitsland geboren Engelse astronoom William Herschel. Het stelsel maakt deel uit van de M94-groep van sterrenstelsels. Deze groep bevindt zich in de buurt van de Lokale Groep waarvan ons eigen sterrenstelsel deel uit maakt.
NGC 4449 heeft verschillende miljarden jaren sterren geproduceerd maar ervaart momenteel een peridode waarin er veel meer sterren ontstaan dan in het verleden.
Zo’n ongewone, explosieve en intense stervormingsactiviteit werd ook wel “starburst” genoemd en om die reden staat NGC 4449 bekend als een “starburststelsel”.
In feite zou de gasvoorraad die de productie van sterren voedt, bij het huidige tempo van de stervorming nog maar zo’n miljard jaar meegaan.
Starbursts komen meestal voor in de centrale gebieden van sterrenstelsels, maar NGC 4449 vertoont een meer wijdverbreide stervormingsactiviteit, en de allerjongste sterren worden zowel in de kern als in de stromen rond het sterrenstelsel waargenomen.
Het is waarschijnlijk dat de huidige wijdverspreide stervorming werd veroorzaakt door interactie of samensmelting met een kleinere metgezel.
Astronomen denken inderdaad dat de stervorming van NGC 4449 is beïnvloed door interacties met verschillende van zijn buren. NGC 4449 lijkt op primordiale stervormende sterrenstelsels die zijn gegroeid door samen te smelten met kleinere sterrenstelsels en deze samen te voegen.
Aangezien NGC 4449 dichtbij genoeg is om tot in de kleinste details te kunnen waarnemen, is het voor ons astronomen het ideale laboratorium om te bestuderen wat er mogelijk is gebeurd tijdens het ontstaan en evolutie van sterrenstelsels in het jonge heelal.
NGC 4449 werd waargenomen als deel van het Feedback in Emerging extrAgalactic Star clusTers (FEAST)-onderzoek.
De afbeeldingen combineren infrarood gegevens van het MIRI- en NIRCam-instrument van de Webb Space Telescope.
Waarnemingen in het infrarood onthullen de kronkelende stromingen van gas, stof en sterren in het sterrenstelsel. De helderblauwe vlekken onthullen talloze individuele sterren, terwijl de heldergele gebieden die door het sterrenstelsel slingeren concentraties van actieve stellaire kraamkamers aangeven. Hier ontstaan nieuwe sterren.
De oranjerode gebieden geven de verdeling aan van een soort op koolstof gebaseerde verbindingen die bekend staan als polycyclische aromatische koolwaterstoffen (of PAK’s) – het MIRI F770W-filter is bijzonder geschikt om deze belangrijke moleculen in beeld te brengen.
De heldere rode vlekken komen overeen met gebieden die rijk zijn aan waterstof en die zijn geïoniseerd door de straling van de nieuw gevormde sterren.
De diffuse gradiënt van blauw licht rond het centrale gebied laat de verspreiding van oudere sterren zien.
De compacte lichtblauwe gebieden binnen het rode geïoniseerde gas, die vooral geconcentreerd zijn in de buitengebieden van het sterrenstelsel, laten de verspreiding van jonge sterrenhopen zien.
Eerste publicatie: 31 mei 2024
Bron: sci-news
