Astronomen vinden asteroïde in de buurt van de Zon – in onze blinde vlek
Astronomen kunnen “planeetvernietigende” asteroïden meestal al lang voordat ze de Aarde naderen, opsporen. Maar wat als dat niet lukt?
Momenteel reizen er miljoenen asteroïden door ons zonnestelsel. Deze rotsachtige overblijfselen van het vroege zonnestelsel krijgen extra aandacht wanneer hun route hen te dicht bij de Aarde brengt – wat astronomen gelukkig meestal van te voren kunnen volgen. Maar wat gebeurt er als dat niet lukt?
Dit zou gemakkelijk het geval kunnen zijn voor zogenaamde “schemer”-asteroïden, waarvan de positie achter de gloed van de Zon het voor astronomen lastig maakt om te detecteren en te volgen. Alsof dat nog niet verontrustend genoeg is, is de nieuwste schemerasteroïde – 2025 SC79 – ook de op één na snelste asteroïde ooit geïdentificeerd, met een baan van slechts 128 dagen rond de Zon.
Verstopt voor onze neus?
Scott Sheppard, astronoom bij Carnegie Science, observeerde 2025 SC79 voor het eerst in september met de Dark Energy Camera van de 4-meter Blanco Telescope. Vervolgwaarnemingen met de Gemini- en Magellan-telescopen bevestigden de waarneming van de asteroïde.
2025 Sc79 heeft naar schatting een diameter van ongeveer 700 meter. De grootte van de asteroïde, evenals zijn snelle baan om de Zon, kwalificeren hem als een “planeetvernietigende” astroïde, waar Sheppard naar op zoek was.
Een blinde dreiging
“De gevaarlijkste asteroïden zijn het moeilijkst te detecteren”, aldus Sheppard in het persbericht. De meeste asteroïden komen ’s nachts binnen het detectiebereik van telescopen. Asteroïden die zich dicht bij de Zon bevinden zijn daarentegen alleen zichtbaar in de schemering.
Dit brengt unieke uitdagingen met zich mee voor astronomen zoals Sheppard, die op zoek zijn naar potentiële bedreigingen. Gezien het belang van preventief onderzoek naar asteroïde-scheervluchten, zouden schemerasteroïden “ernstige inslaggevaren” kunnen vormen als ze de Aarde naderen, waarschuwde Sheppard.
Eerlijk gezegd kunnen we net veel doen aan de natuurlijke positie van buitenaardse objecten. Toch hoopt Sheppard dat verdere screening van deze schemerasteroïde nuttige informatie kan opleveren over de samenstelling ervan en of deze aanwijzingen kan bevatten voor het opsporen van soortgelijke objecten in de toekomst.
“Veel asteroïden in het zonnestelsel bevinden zich in een van de twee gordels van ruimterotsen, maar verstoringen kunnen objecten in nauwere banen brengen waar ze moeilijker te vinden zijn”, aldus Sheppard. “Inzicht in hoe ze op deze locatie terecht zijn gekomen kan ons helpen onze planeet te beschermen en ons ook meer te leren over de geschiedenis van het zonnestelsel.”
Eerste publicatie: 26 oktober 2025
Bron: Carnegie Science & anderen
