Messier 86 – NGC 4406
Messier 86 is een elliptisch of lensvormig sterrenstelsel op een afstand van 52 miljoen lichtjaar van de Aarde in de richting van het sterrenbeeld Virgo – Maagd. Het sterrenstelsel heeft een schijnbare helderheid van magnitude 9,8 en is in de New General Catalogue bekend als NGC 4406.
Messier 86 beslaat een oppervlakte van 8,9 * 5,8 boogminuten en dat komt overeen met een diameter van ongeveer 135.000 lichtjaar. Onder goede waarneemomstandigheden is het sterrenstelsel als een wazig vlekje zichtbaar in een 10*50 verrekijker. Kleine en middelgrote telescopen tonen een ovale vorm met een helderder centrum. Grotere instrumenten tonen ook de halo. Een 20 cm telescoop laat ook verschillende andere zwakkere sterrenstelsels in hetzelfde beeldveld zien.
Het sterrenstelsel bevindt zich nabij de grens met Coma Berenices – Haar van Berenice en kan worden gevonden halverwege de lijn van Denebola in Leo – Leeuw naar Vindemiatrix in Virgo – Maagd. Het sterrenstelsel bevindt zich in hetzelfde veld als Messier 84. Het grote elliptische sterrenstelsel Messier 87 bevindt zich ongeveer 1° ten zuiden van deze twee. De beste tijd van het jaar om Messier 86 te bekijken is gedurende de lentemaanden.
Messier 86 is of een elliptisch sterrenstelsel van type E3 of een lensvormig sterrenstelsel van type S0. De nieuwere classificaties gaan meer in de richting van een lensvormig sterrenstelsel. Messier 86 bevat minstens 400 miljard sterren.
Messier 86 bevindt zich in het centrum van de Virgocluster en het is een van de helderdere leden. Het vormt een opvallend paar met Messier 84. De hoekafstand tussen de centra van beide sterrenstelsels bedraagt ongeveer 16,5 boogminuten en dat komt overeen met een ruimtelijke afstand van ongeveer 300.000 lichtjaar. Verschillende andere sterrenstelsels, waaronder het spiraalstelsel NGC 4402 van magnitude 11,5 en de interacterende sterrenstelsels NGC 4435 en NGC 4438 (Arp 120) bevinden zich in de buurt. In het beeldveld van een verrekijker of kleine telescoop zijn ze allemaal tegelijkertijd zichtbaar. Messier 86 is door middel van filamenten van geïoniseerd gas verbonden met het vervormde spiraalstelsel NGC 4438.
Messier 86 maakt deel uit van Markarian’s keten, een keten van sterrenstelsels waartoe ook Messier 84, NGC 4477, NGC 4473, NGC 4461, NGC 4458, NGC 4438 en NGC 4435 behoren. Deze sterrenstelsels liggen vanaf de Aarde gezien op een gebogen lijn.
Als gevolg van zijn hoge snelheid door de Virgocluster verliest Messier 86 veel gas. Het sterrenstelsel laat een enorm spoor van heet gas achter dat zichtbaar is op beelden van de Chandra röntgentelescoop.
Messier 86 nadert ons sterrenstelsel met een snelheid van 244 km/s, wat ongebruikelijk is voor een lid van de Virgocluster want de hele cluster verwijdert zich van ons met een snelheid van 1000 km/s. Messier 86 vertoont de hoogste blauwverschuiving (snelste naderingssnelheid) van alle Messier-objecten. Het lijkt naar ons toe te bewegen omdat het in werkelijkheid vanaf de andere kant naar het centrum van de Virgocluster beweegt, wat de blauwverschuiving verklaart. Door zijn enorme massa heeft de kern van de cluster een sterk zwaartekrachtveld, een veld dat de snelheid van elk sterrenstelsel kan versnellen tot die van Messier 86. IC 3258, een ander lid van de cluster, nadert ons bijvoorbeeld met een snelheid van 517 km/s.
Messier 86 telt ongeveer 3800 bolvormige sterrenhopen. Deze zijn echter lang niet zo talrijk als de sterrenhopen die zijn waargenomen in het nabijgelegen reuzensterrenstelsel Messier 87, net ten zuiden van Messier 86.
Er bevinden zich ook een aantal stellaire stromen in de halo van Messier 86. Men vermoedt dat dit overblijfselen zijn van dwergsterrenstelsels die door hun grotere buur zijn geabsorbeerd.
Messier 86 werd op 18 maart 1781 door Charles Messier gevonden. Dezelfde nacht vond en catalogiseerde Messier ook zeven andere sterrenstelsels in de Virgocluster – Messier 84, Messier 85, Messier 87, Messier 88, Messier 89, Messier 90 en Messier 91 – evenals de bolvormige sterrenhoop Messier 92 die in Hercules is te vinden.
Messier beschreef het object als “nevel zonder ster, in Virgo – Maagd, parallel aan en zeer dicht bij de nevel hierboven, nr. 84 [Messier 84]: hun verschijningen zijn hetzelfde, en beide verschijnen samen in hetzelfde veld van de telescoop.”
John Herschel catalogiseerde Messier 86 als h 1253 en voegde het object later als GC 2961 aan de General Catalogue toe. Hij beschreef het object als “zeer helder; groot; rond; geleidelijk helderder naar het midden toe, waar zich een kern bevindt; gevlekt.”
Messier 86 – NGC 4406
| Type object | Elliptisch of lensvormig sterrenstelsel |
| Classificatie | S(3) of E3 |
| Sterrenbeeld | Virgo – Maagd |
| Namen en aanduidingen | Messier 86 NGC 4406 |
| Afstand (miljoen lichtjaar – megaparsec) | 52 – 15,9 |
| Aantal sterren (miljard) | >400 |
| Schijnbare helderheid (magnitude) | 9,8 |
| Schijnbare grootte (boogminuten) | 8,9 * 5,8 |
| Straal (lichtjaar) | 67.500 |
Locatie
Eerste publicatie: 1 augustus 2025
Bron: wikipedia, messsier-object & vele anderen
