NASA’s 70 meter Deep Space Antenne is beschadigd, met alle gevolgen
De verouderde infrastructuur van het Deep Space Network draait op volle toeren en heeft dringend een upgrade nodig. Het laatste nieuws helpt niet.
Een enorme antenne die gebruikt wordt om te communiceren met Marssondes en om asteroïden in de buurt van de Aarde te volgen is al bijna 2 maanden offline. NASA heeft weinig informatie gedeeld over de schade die de 70 meter grote radioantenne heeft opgelopen, terwijl reparaties nog steeds onduidelijk zijn, zelfs nu de overheidssluiting ten einde loopt.
De grootste antenne op de locatie van het Deep Space Network (DSN) in Goldstone, Californië, viel op 16 september 2025 uit na overmatige rotatie, waardoor de bekabeling en leidingen in het midden overbelast raakten, zo meldde het Jet Propulsion Laboratory van de NASA in een verklaring. De slangen van het brandblussysteem van de antenne raakten ook beschadigd, wat resulteerde in overstromingen en waterschade.
“De antenne blijft offline terwijl bestuursleden, ingenieurs en technici de structuur evalueren en aanbevelingen en reparaties doen”, vervolgde JPL. “NASA zal informatie verstrekken over de bevindingen van de raad en de volgende stappen om de antenne weer in gebruik te nemen nadat de federale overheid weer opengaat.”
NASA heeft een onderzoekscommissie opgericht om de factoren te onderzoeken die hebben geleid tot de overrotatie van de antenne.
“NASA zal informatie verstrekken over de bevindingen van de raad van bestuur en de volgende stappen voor de dienstverlening van de antenne nadat de federale overheid weer opengaat”, aldus een woordvoerder van het JPL. “De antenne blijft offline terwijl de raadsleden, ingenieurs en technici de structuur evalueren en aanbevelingen doen en reparaties uitvoeren:, voegde de woordvoerder eraan toe.
Naar huis bellen
NASA maakt gebruik van een reeks gigantische radioantennes verspreid over verschillende delen van de wereld om te communiceren met zijn interplanetaire ruimtevaartuigen. DSN bestaat uit drie deep space-communicatiefaciliteiten, gevestigd in Goldstone in de Mojavewoestijn in Californië, een andere nabij Madrid in Spanje en een derde nabij Canberra, Australië. De locaties zijn strategisch geplaatst, ongeveer 120° uit elkaar, zodat op elk moment een of meer van deze faciliteiten met een ruimtevaartuig kunnen communiceren terwijl de Aarde om zijn as van 260° draait.
NASA heeft zijn antennenetwerk in 1963 opgezet en het draait momenteel op volle capaciteit. Een rapport uit 2023 van het Office of Inspector General van de NASA onthulde dat DSN een upgrade nodig heeft, aangezien de vraag naar zijn radioantennes soms wel 40% groter is dan het aanbod. Dit betekent dat lopende ruimtemissies meer tijd vragen dan de huidige capaciteit van het netwerk kan bieden.
De onlangs beschadigde antenne, bekend als DSS-14, ontving op 18 maart 1966 zijn eerste signaal van de Mariner-4 missie van de NASA. Mariner 4 was de eerste ruimtesonde die een succesvolle scheervlucht langs Mars maakte. Later in 1988 werd DSS-14, bijgenaamd het Marsstation, geüpgraded van een schotel van 64 meter naar een schotel met een diameter van 70 meter. Dit was nodig ter voorbereiding op de ontmoeting van Voyager 2 met Neptunus. De antenne werd ook gebruikt om de communiceren met Voyager 1 nadat deze in 2012 de interstellaire ruimte in was gegaan.
Door zijn hoge gevoeligheid is DSS-14 cruciaal voor het verzenden van commando’s en het ontvangen van data van lopende missies in de verre ruimte. Wetenschappers gebruiken de antenne ook om asteroïden in de buurt van de Aarde te volgen en hun grootte en trajecten te meten. Met de antenne uitgevallen komt er extra druk op de rest van het communicatienetwerk van de NASA.
Het rapport uit 2023 voorspelde dat de vraag naar de DSN-antennes de komende 10 jaar dramatisch zou toenemen en de capaciteit ervan in de jaren ’30 met 50% zou overschrijden. Een belangrijke factor die bijdraagt aan de toegenomen vraag is het Artemisprogramma van de NASA dat ernaar streeft om al in februari 2026 een bemande missie naar de Maan en terug te sturen.
De eerste Artemismissie, die NASA in november 2022 lanceerde, vergde 903 uur DSN-tijd, terwijl de secundaire lading van de missie (acht cubesats) nog eens 871 uur nodig had. Met dat in gedachten is het moeilijk voor te stellen dat Artemis 2 zou worden gelanceerd met een van de grotere antennes buiten gebruik.
Ofschoon DSN-antennes zelden buiten gebruik zijn is het al eerder voorgekomen. Het DSN-complex in Madrid kampte van juni 2006 tot begin 2007 met een storing nadat zware regenval het verlies van telemetriegegevens veroorzaakte, terwijl de antenne in Australië 11 maanden lang werd geüpgraded, beginnend in 2020 en doorlopend tot 2021. Het is niet duidelijk hoe lang het zal duren om DSS-14 weer op gang te brengen maar NASA heeft een strakke deadline voordat de eerste Artemisbemanning begin volgend jaar wordt gelanceerd.
Eerste publicatie: 16 november 2025
Bron: NASA, JPL, Gizmodo
