Webb bekijkt cluster van jonge, zware sterren in Kreeftnevel
Astronomen hebben met behulp van de Webb Space Telescope een prachtige nieuwe opname gemaakt van de sterrenhoop Pismis 24, die zich in de kern van de nabijgelegen Kreeftnevel bevindt.
Pismis 24 bevindt zich op een afstand van ongeveer 5500 lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Schorpioen – Scorpius. De sterrenhoop, onderdeel van de Kreeftnevel, herbergt enkele van de grootste sterren die ooit zijn gevonden.
“Pismis 24, de thuisbasis van een levendige sterrenkraamkamer en een van de dichtstbijzijnde plekken waar zware sterren worden geboren, biedt een zeldzaam inzicht in grote en zware sterren”, aldus de Webb-astronomen in een verklaring.
“Dit gebied is een van de beste plekken om de eigenschappen van hete jonge sterren en hun evolutie te onderzoeken.”
“In het hart van deze glinsterende sterrenhoop bevindt zich de schitterende ster Pismis 24-1.”
“Hij bevindt zich in het centrum van een sterrenhoop boven de puntige oranje pieken, en de hoogste spits wijst er rechtstreeks naar toe.”
“Pismis 24-1 is zichtbaar als een gigantische enkelvoudige ster en men dacht ooit dat het de zwaarste bekende ster was/”
“De ster bestaat in feite uit minstens twee sterren, hoewel ze in de Webb-afbeelding niet zijn te onderscheiden.
“Met respectievelijk 74 en 66 zonsmassa behoren de twee bekende sterren nog steeds tot de zwaarste en helderste sterren die ooit zijn waargenomen.
“Deze nieuwe afbeelding is gemaakt met de Near-Infrared Camera (NIRCam) van de Webb en onthult juweelachtige sterren van verschillende groottes en kleuren.
“De grootste en meest heldere sterren met de zespuntige diffractiepieken zijn de zwaarste sterren in de cluster”, aldus de astronomen.
“Honderden tot duizenden kleinere leden van de cluster schijnen in wit, geel en rood, afhankelijk van hun stertype en de hoeveelheid stof die hen omhult.”
“Webb toont ons ook tuinduizenden sterren achter de cluster die deel uitmaken van de Melkweg.”
Superhete, jonge sterren – sommige bijna acht keer zo warm als de zon – stoten verschroeiende straling en straffe winden uit die een holte in de wand van de stervormende nevel kerven. Die nevel strekt zich uit tot ver buiten het gezichtsveld van NIRCam.
Slechts kleine delen ervan zijn zichtbaar, rechtsonder en rechtsboven op de afbeelding.
“Stromen van heet, geïoniseerd gas stromen van de randen van de nevel af, en sliertige sluiers van gas en stof, verlicht door sterrenlicht, zweven rond de torenhoge pieken”, aldus de onderzoekers.
“Indrukwekkende torenspitsen steken uit de gloeiende gasmuur en bieden weerstand aan de meedogenloze straling en wind.”
“Ze zijn als vingers die wijzen naar de hete, jonge sterren die ze hebben gevormd.”
“De felle krachten die deze torenspitsen vormen en samendrukken, zorgen ervoor dat er nieuwe sterren in ontstaan.”
De hoogste torenspits heeft een lengte van ongeveer 5,4 lichtjaar van de top tot de onderkant van de afbeelding.
Meer dan 200 zonnestelsels tot aan de baan van Neptunus zouden in de breedte van de top passen, die 0,14 lichtjaar bedraagt.
In deze afbeelding geeft de kleur cyaan aan dat er heet of geïoniseerd waterstofgas wordt opgewarmd door de zware jonge sterren.
Stofmoleculen die hier op Aarde op rook lijken, zijn oranje. Rood staat voor koeler, dichter moleculair waterstof. Hoe donkerder het rood, hoe dichter het gas. Zwart staat voor het dichtste gas, dat geen licht uitzendt. De dunne witte vlekken zijn stof en gas dat sterlicht verstrooit.
Eerste publicatie: 8 september 2025
Bron:sci.news
