Messier 35 – NGC 2168
Messier 35 is een grote open sterrenhoop in de richting van het sterrenbeeld Gemini – Tweelingen. De sterrenhoop bevat enkele honderden sterren waarvan er 120 helderder zijn dan magnitude 13. Het centrale gedeelte van de sterrenhoop heeft een dichtheid van 6,21 sterren per kubieke parsec.
De sterrenhoop heeft de Trumpler-classificatie III 3 r en dat betekent dat de sterrenhoop los ligt van de achtergrondsterren end at er geen zichtbare concentratie (III) is en dat de sterrenhoop zowel heldere als zwakkere sterren (3) bevat en rijk bevolkt is (r), met meer dan 100 sterren.
Messier 35 heeft een schijnbare helderheid van magnitude 5,3 en bevindt zich op een afstand van ongeveer 2800 lichtjaar. In de New General Catalogue heeft de sterrenhoop de aanduiding NGC 2168.
Het is het enige Messier-object in Tweelingen en de beste tijd om Messier 35 te bekijken is gedurende de wintermaanden als het sterrenbeeld ’s avonds hoger boven de horizon klimt. Messier 35 bevindt zich op de grens met Taurus – Stier, Auriga – Voerman en Orion.
De sterrenhoop bevindt zich ongeveer 3,5° ten noordwesten van de ster Mu Geminorum in het midden van een gebied dat enkele van de helderste sterren aan de hemel bevat: Aldebaran, capella, Betelgeuze, Castor en Pollux.
De helderste sterren van de sterrenhoop zijn in een 10*50 verrekijker zichtbaar. Kleinere telescopen tonen enkele van de zwakkere sterren en met een 15 of 20 cm telescoop bij lage vergroting toont een veld vol met sterren.
Een eenvoudige manier om Messier 35 te vinden, is door een lijn te trekken van Betelgeuze in Orion naar Pollux in Tweelingen en Alhena, Gamma Geminorum, te vinden. Alhena is de helderste ster langs deze denkbeeldige lijn en de derde helderste ster in Tweelingen, na Pollux en Castor. Een lijn getrokken van Alhena in de richting van Capella in het sterrenbeeld Auriga leidt rechtstreeks naar de sterrenhoop. Capella is gemakkelijk te identificeren, omdat het de zesde helderste ster aan de hemel is, die de andere heldere sterren in de omgeving overstraalt, en deel uitmaakt van de zeshoek van Auriga, gevormd door de helderste sterren van het sterrenbeeld.
De leeftijd van Messier 35 wordt geschat op ongeveer 110 miljoen jaar. De heetste hoofdreekssterren in de sterrenhoop zijn van spectraalklasse B3. De sterrenhoop bevat ook meer geëvolueerde sterren waaronder oranje en gele reuzen. Messier 35 nadert ons met een snelheid van 5 km/s.
Messier 35 beslaat een oppervlakte van 28 boogminuten aan de sterrenhemel en dat komt ongeveer overeen met de grootte van de Volle Maan. De sterrenhoop heeft een fysieke grootte van ongeveer 24 lichtjaar. Het gebied in het centrale 3,75 parsec grote deel heeft een geschatte massa tussen 1600 en 3200 zonsmassa.
Messier 35 is als eerste gevonden door de Zwitserse astronoom Jean-Philippe Loys de Chéseaux. De Engelse astronoom John Bevis zag onafhankelijk de sterrenhoop vóór 1750 en nam hem op in zijn Uranographia Britannica.
Charles Messier nam de sterrenhoop waar op 30 augustus 1764 en nam hem in zijn catalogus op met de volgende beschrijving:
In de nacht van 30 op 31 augustus 1764 heb ik een sterrenhoop met zeer kleine sterren waargenomen, nabij de linkervoet van Castor, op enige afstand van de sterren Mu en Eta van dat sterrenbeeld. Toen ik deze sterrenhoop onderzocht met een gewone [niet=achromatische] refractor van 3 voet, leek er nevel in te zitten; maar na hem te hebben onderzocht met een goede Gregoriaanse telescoop die 104 keer vergroot, merkte ik dat het niets meer is dan een sterrenhoop met kleine sterren, waaronder enkele die meer licht geven; de vergroting ervan kan 20 boogminuten bedragen. Ik heb het midden van deze sterrenhoop vergeleken met de ster Eta van Castor [Eta Geminorum]; zijn rechte klimming is vastgesteld op 88d 40’ 9” en zijn declinatie op 24d 33’ 30” noorderbreedte.
Een andere open sterrenhoop, NGC 2158, bevindt zich op ongeveer 15 boogminuten ten zuidwesten van Messier 35 en is in grotere amateurtelescopen zichtbaar. MGC 2158 heeft een visuele helderheid van magnitude 8,6 en beslaat een oppervlakte van 5 boogminuten. Hij is aanzienlijk ouder, compacter en bevat meer sterren. Hij staat ook meer dan vijf keer zo ver weg als Messier 35 en de twee sterrenhopen zijn fysiek niet verwant.
Een vergelijkbare, maar minder dichtbevolkte open sterrenhoop dan NGC 2158 bevindt zich 50 boogminuten ten westen van Messier 35. IC 2157 zou in hetzelfde beeldveld kunnen verschijnen als de andere twee sterrenhopen als er gebruik wordt gemaakt van groothoekoptica. IC 2157 heeft een schijnbare diameter van 8 boogminuten en een schijnbare helderheid van magnitude 8,4.
Messier 35 – NGC 2168
| Type object | Open sterrenhoop |
| Sterrenbeeld | Gemini – Tweelingen |
| Namen en aanduidingen | Messier 35 NGC 2168 Collinder 82 |
| Afstand (lichtjaar – parsec) | 2800 – 850 |
| Leeftijd (miljoen jaar) | 110 |
| Aantal sterren | 500 |
| Schijnbare helderheid (magnitude) | 5,30 |
| Schijnbare grootte (boogminuten) | 28 |
| Straal (lichtjaar) | 11 |
Locatie
m35 location,find messier 35
Eerste publicatie: 21 juni 2025
Bron: wikipedia, messier-objects & vele anderen
