Astrofysici hebben mogelijk de bron van het mysterieuze Wow!-signaal gevonden
Het signaal, opgenomen in 1977, werd in eerste instantie toegekend aan een buitenaardse uitzending.
Op 15 augustus 1977 pikte het Big Ear-observatorium in Ohio een ongewoon intens radiosignaal op. Het signaal was zo uniek dat astronoom Jerry Ehman er een rode cirkel omheen tekende en het woord “Wow!” erbij krabbelde om zijn verbazing te benadrukken. Sindsdien heeft het Wow!-signaal, zoals het bekend werd, wetenschappers voor een raadsel gesteld want ze konden de bron ervan niet achterhalen. Een nieuw project dat zich toelegde op het oplossen van het mysterie van het signaal heeft echter mogelijk een doorbraak geforceerd.
Met behulp van gearchiveerde gegevens van de voormalige Arecibo-telescoop in Puerto Rico onthulde het Arecibo Wow! (AWOW)-project vergelijkbare gegevens die suggereren dat het 47 jaar oude radiosignaal het resultaat was van een zeldzame gebeurtenis die ervoor zorgde dat een enorme waterstofwolk superhelder scheen. Een artikel waarin de resultaten worden beschreven wordt binnenkort ter beoordeling ingediend bij een wetenschappelijk tijdschrift, aldus de projectpagina van het team.
Abel Méndez, universitair hoofddocent natuurkunde en astrobiologie aan de Universiteit van Puerto Rico, die het onderzoek leidde, geeft toe dat hij pas begin dit jaar diep in het Wow!-signaal is gedoken. Hij geeft aan dat het Wow!-signaal voor hem en voor veel astronomen een soort toevalstreffer was. En dus werd er nooit echt veel aandacht aan besteed.
Méndez doet al jaren onderzoek naar bewoonbaarheid in het heelal door sterren en planeten die eromheen draaien te observeren. In mei stuitte hij op een video waarin het Wow!-signaal werd uitgelegd en hij was meteen verkocht.
Het Wow!-signaal trok zoveel aandacht vanwege de relatief kleine bandbreedte, terwijl het 72 seconden aanhield met een ongebruikelijke intensiteit (het had een smalle bandbreedte nabij de waterstoflijn van 1420 MHz). Dat het zo’n smalle frequentie had maar toch zo sterk was en zoveel energie bevatte suggereerde dat het een kunstmatig signaal was. Dit leidde uiteraard tot buitenaardse geruchten, waarbij sommigen geloofden dat de transmissie door een buitenaardse beschaving werd verzonden.
De onderzoekers achter het AWOW-project wilden zien of er een ander, soortgelijk signaal kon worden gevonden en dus keken ze naar gegevens die door de Arecibo radiotelescoop van 2017 tot 2020 waren verzameld. Ze vonden vergelijkbare smalbandsignalen in de buurt van de waterstoflijn, alhoewel minder intens dan het originele Wow!-signaal.
De Wow!-signaal-wannabees waren het resultaat van interstellaire wolken van koude waterstof (HI) in het sterrenstelsel, hoewel ze twee ordes van grootte minder helder waren. Méndez en zijn team geloven dat het Wow!-signaal zo helder kon zijn omdat het plotseling helderder werd door een tijdelijke stralingsbron zoals een magnetar. Een magnetar is een type neutronenster met extreem sterke magnetische velden, en het zou de atomen in de waterstofwolken kunnen exciteren om een plotselinge helderheid te produceren.
Dat is, volgens Méndez, zeldzaam want hoe groot is de kans dat een magnetar zich vlak achter een van die wolken bevindt en sterk genoeg straling heeft om die wolk te exciteren en dat iemand tegelijkertijd in die richting kijkt?
Méndez en zijn team zullen vervolgwaarnemingen uitvoeren met de Very Large Telescope in Chili om de exacte wolken achter de signalen te identificeren die in de gearchiveerde gegevens zijn gevonden. De astrobioloog is vastbesloten om meer te weten te komen over zijn nieuwe obsessie. Hij schrijft dat hij de afgelopen maanden meer heeft geleerd over het Wow!-signaal dan in zijn hele leven.
Eerste publicatie: 20 augustus 2024
Bron: Gizmodo
