3 Juno
3 Juno is op 1 september 1804 door Karl Ludwig Harding gevonden. Het was de derde asteroïde maar werd in eerste instantie als een planeet beschouwd. Ongeveer 50 jaar later werd Juno als asteroïde geclassificeerd.
Naamgeving
De asteroïde is vernoemd naar de mythologische Juno, de belangrijkste Romeinse godin. De internationale naam voor de asteroïde is Juno maar in Frankrijk is het “Junon”, in het Italiaans “Giunone” en in het Russisch Yunona.
Fysische kenmerken
Juno is een van de grotere asteroïden en neemt de 11de plaats in op de ranglijst. De asteroïde bevat ongeveer 1% van de totale massa van de gehele asteroïdengordel. Het is de op een na zwaarste S-type asteroïde na 15 Eunomia maar zelfs dan heeft Juno slechts 3% van de massa van Ceres.
Voor een S-type asteroïde reflecteert Juno ongebruikelijk veel licht, dat wordt mogelijk veroorzaakt door oppervlaktestructuren. Dit hoge albedo verklaart ook de relatief hoge visuele helderheid voor een dergelijk klein object. Tijdens een gunstige oppositie kan Juno een helderheid van magnitude 7,5 bereiken en dat is helderder dan Neptunus of Titan en het is ook de reden dat de asteroïde voor de grote asteroïden Hygiea, Europa, Davida en Interamnia is gevonden. Tijdens de meeste opposities bereikt Juno echter een maximale helderheid van magnitude 8,7. De asteroïde is dan onder goede omstandigheden zichtbaar in een verrekijker. Juno draait met een periode van 4,36578 jaar om de Zon heen en is het moederlichaam van een familie van asteroïden.
Juno werd, samen met 1 Ceres, 2 Pallas en 4 Vesta oorspronkelijk als een planeet beschouwd. In 1811 berekende Schröter de grootte nog op 2290 kilometer. Toen er meer asteroïden werden ontdekt werden deze vier ook als asteroïden beschouwd. De geringe grootte en onregelmatige vorm zorgen ervoor dat Juno niet als dwergplaneet is ingedeeld.
De gemiddelde afstand van Juno tot de Zon is een beetje kleiner dan die van Ceres of Pallas. De baaninclinatie bedraagt ± 12° ten opzichte van de ecliptica maar de excentriciteit van de baan is groter dan die van Pluto. Tijdens zijn perihelium komt Juno daarom dichter bij de Zon dan Vesta en tijdens het aphelium verder weg dan Ceres. Totdat 33 Polyhymnia in 1854 werd gevonden had Juno de grootste baanexcentriciteit. Van de bekende asteroïden met een diameter groter dan 200 kilometer heeft alleen 324 Bamberga een meer excentrische baan.
Juno draait in een prograde beweging om zijn as, de ashelling bedraagt ± 50°. De maximum temperatuur aan de naar de Zon toe gerichte zijde bedraagt ± 293 Kelvin, deze temperatuur werd op 2 oktober 2001 gemeten. Uitgaande van de heliocentrische afstand van dat moment is de geschatte maximum temperatuur tijdens een perihelium ± 301 Kelvin oftewel 28°C.
Spectroscopisch onderzoek van het oppervlak van Juno laat zien dat de asteroïde wel eens de stamvader zou kunnen zijn van chondrieten. Dit is een veelvoorkomend type steenachtige meteorite bestaande uit ijzerhoudende silicaten zoals olivijn en pyroxeen. Infraroodbeelden laten zien dat Juno een ongeveer 100 kilometer brede krater heft, mogelijk het resultaat van een geologisch jonge inslag.
Waarnemingen
Radiosignalen van ruimtevaartuigen in een baan rond Mars zijn gebruikt om de massa van Juno te schatten uitgaande van kleine verstoringen in de baan die worden veroorzaakt door Mars. De baan van Juno lijkt rond 1839 enigszins te zijn veranderd. Dit was zeer waarschijnlijk het gevolg van verstoringen door een passerende asteroïde waarvan de identiteit niet kon worden vastgesteld.
In 1996 werd Juno gefotografeerd in zichtbaar licht en nabije infrarood en adaptieve optiek met de Hooker telescoop van de Mount Wilson sterrenwacht. De afbeeldingen bestreken de gehele rotatieperiode en onthulden een onregelmatige vorm en een donkere plek die als een nieuwe inslaglocatie werd geïnterpreteerd.
Juno in cijfers
| Aanduiding | (3) Juno |
| Alternatieve aanduiding | — |
| Locatie | Hoofdgordel |
| Aphelium (AE) | 3,35293 |
| Perihelium (AE) | 1,98847 |
| Gemiddelde baansnelheid (km/s) | 17,93 |
| Gemiddelde afstand tot de Zon (AE) | 2,6707 |
| Baanexcentriciteit | 0,25545 |
| Baanperiode (jaar) | 4,36463 |
| Gemiddelde baansnelheid (km/s) | 17,93 |
| Inclinatie (°) | 12,9817 |
| Bekende manen | — |
| Afmetingen (km) | 320 * 267 * 200 |
| Gemiddelde diameter (km) | 246,6 |
| Volume (km3) | 8.950.000 |
| Massa (kg) | 2,86 * 1019 |
| Gemiddelde dichtheid (g/cm3) | 3,20 |
| Rotatieperiode (dagen) | 0,3004 |
| Absolute helderheid (magnitude) | 5,33 |
| Visuele helderheid (magnitude) | 7,4 tot 11,55 |
Eerste publicatie: 27 oktober 2021
