89 Julia

De asteroïde 89 Julia werd op 6 augustus 1866 gevonden door de Franse astronoom Édouard Stephan. Het wad de eerste van de twee asteroïden die hij zou ontdekken; de andere is 91 Aegina.

Julia is vermoedelijk vernoemd naar St. Julia van Corsica.

Het spectrum van 89 Julia vertoond de kenmerkend signatuur van silicaatrijke mineralen met mogelijk een grote hoeveelheid van een component die gecalcineerd clinopyroxeen bevat. De asteroïde is geclassificeerd als een S-type asteroïde. 89 Julia heeft een diameter van ± 154,3 kilometer. In 2006 werden er lichtcurves van de asteroïde opgenomen en die duiden op een siderische rotatieperiode van 11,38 uur.

De Nonza krater en de Juliaanse familie

89 Julia is het moederlichaam van de gelijknamige Julia-familie van asteroïden. Waarnemingen met behulp van de Very Large Telescope’s SPHERE-instrument onthulden een 70-80 kilometer grote krater op het zuidelijk halfrond. Deze krater is ongeveer 4,1 kilometer diep. Astronomen denken dat dit de bron is van de gehele familie. De krater is door zijn ontdekkers Nonza genoemd, naar een leefgemeenschap op Corsica waar St. Julia is geboren.

Het opgeworpen volume ligt in de ordegrootte van 5000 tot 15000 km³. Men denkt dat er 30-120 miljoen jaar geleden een grote inslag heeft plaatsgevonden van een object met een diameter van ongeveer 8 kilometer. Uit deze botsing ontstond dan vermoedelijk de Julia-familie van asteroïden.

89 Julia in cijfers

Aanduiding	(89) Julia
Alternatieve aanduiding	—
Locatie	Hoofdgordel
Aphelium (AE)	3,0202
Perihelium (AE)	2,08017
Gemiddelde afstand tot de Zon (AE)	2,55016
Baanexcentriciteit	0,184
Baanperiode (dagen)	1487,5
Gemiddelde baansnelheid (km/s)	—
Inclinatie (°)	16,128
Bekende manen	—
Afmetingen (km)	89 * 80 * 62
Gemiddelde diameter (km)	154
Volume (km3)	—
Massa (kg)	4,3 * 1018
Gemiddelde dichtheid (g/cm3)	3,0
Rotatieperiode (dagen)	0,4745
Absolute helderheid (magnitude)	6,60
Visuele helderheid (magnitude)	8,7 – 12,6

Eerste publicatie: 2 november 2021