zondag, februari 9, 2025
Astronomisch Nieuws

Hubble fotografeerde de balkspiraal NGC 337

De Hubble Space Telescope heeft een opname gemaakt van de balkspiraal NGC 337.

Deze Hubble-afbeelding toont NGC 337, een spiraalvormig sterrenstelsel op zo'n 60 miljoen lichtjaar afstand
Deze Hubble-afbeelding toont NGC 337, een spiraalvormig sterrenstelsel op zo’n 60 miljoen lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Cetus. Credit: NASA / ESA / Hubble / C. Kilpatrick.

NGC 337 bevindt zich op een afstand van ongeveer 60 miljoen lichtjaar in de richting van het sterrenbeeld Cetus – Walvis. Het stelsel is ook bekend als LEDA 3572 of IRAS 00573-0750. Het is een balkspiraalvormig sterrenstelsel met een diameter van 60.400 lichtjaar.

NGC 337 werd op 10 september 1785 door de Britse astronoom William Herschel als eerste gezien. Het stelsel is het grootste lid van de NGC 337 groep van sterrenstelsels (ook bekend als LGG 15). Dit is een kleine groep bestaande uit minimaal vier sterrenstelsels.

De nieuwe opname van het sterrenstelsel werd gemaakt door verschillende opnames gemaakt in het zichtbare en ultraviolette deel van het spectrum samen te voegen. De opnames werden gemaakt met de Advanced Camera for Surveys (ACS) van de Hubble.

Twee filters werden gebruikt om verschillende golflengtes te bemonsteren. De kleuren zijn het resultaat van het toekennen van verschillende tinten aan elk monochromatisch beeld dat overeenkomt met een individueel filter.

Volgens de Hubble-astronomen zijn er in de opname twee golflengtes gecombineerd waardoor het goudkleurige centrum en de blauwe buitenwijken van het stelsel worden benadrukt.

De goudkleurige centrale gloed komt van oudere sterren, terwijl de sprankelende blauwe randen hun kleur krijgen van jonge sterren.

Als Hubble NGC 337 ongeveer 10 jaar geleden had waargenomen zou de telescoop iets opmerkelijks hebben ontdekt tussen de hete blauwe sterren langs de rand van het sterrenstelsel: een schitterende supernova.

Deze supernova die het label SN 2014cx heeft gekregen, is opmerkelijk omdat hij bijna gelijktijdig op twee totaal verschillende manieren is ontdekt: door de productieve Japanse supernovajager Koichi Itagaki, en door de All Sky Automated Survey for SuperNovae (ASAS-SN).

ASAS-SN is een wereldwijd netwerk van robotische telescopen dat de hemel afspeurt naar plotselinge gebeurtenissen zoals supernovae.

Volgens astronomen is SN 2014cx geclassificeerd als een Type IIP-supernova.

De Type II-classificatie betekent dat de exploderend ester een superreus was die minstens 8 keer zo zwaar was als de Zon. De P staat voor plateau, wat betekent dat nadat het licht van de supernova begon te vervagen, het niveau een plateau bereikte en gedurende meerdere weken of maanden dezelfde helderheid bleef behouden voordat het verder afnam.

Dit type supernova treedt op wanneer een massieve ster niet langer genoeg energie in zijn kern kan produceren om de verpletterende druk van de zwaartekracht af te weren.

De voorloperster van SN 2014cx was naar schatting 10 keer zo zwaar als de Zon en honderden keren zo groot. Hoewel de oorspronkelijke helderheid al lang is afgenomen houden astronomen de overblijfselen van SN 2014cx nog steeds in de gaten.

De opname is vrijgegeven als Hubble Photo of the Week 52-2024.

Eerste publicatie: 23 december 2024
Bron: sci-news/ESA/NASA