Zonnestelsel Nieuws

Webb en Hubble namen simultaan de inslag van DART op Dimorphos waar

De James Webb Space Telescope en de Hubble Space Telescope werkten samen om gegevens te verzamelen voor en na de inslag van DART op Dimorphos, het maantje van de asteroïde Didymos, op 26 september 2022.

Opnames van Webb en Hubble van de inslag op Dimorphos
Deze opnames van Hubble (links) en Web (rechts) tonen waarnemingen van het Didymos-Dimorphos-systeem enkele uren nadat de Double Asteroid Redirection Test (DART) van de NASA opzettelijk de maan heeft getroffen. Het was ’s werelds eerste test van de kinetische inslagtechniek waarbij een ruimtesonde werd gebruikt om een asteroïde af te buigen door zijn baan aan te passen. Credit: NASA / ESA / CSA / Jian-Yang Li, PSI / Cristina Thomas, Northern Arizona University / Ian Wong, NASA-GSFC / Joseph DePasquale, STScI / Alyssa Pagan, STScI.

Volgens NASA-chef Bill Nelson hebben Webb en Hubble laten zien wat ze bij NASA altijd al hebben geweten: we leren meer als we samenwerken.

Voor het eerst hebben Webb en Hubble tegelijkertijd beelden vastgelegd van hetzelfde doelwit in de kosmos: een asteroïde die werd geraakt door een ruimtesonde na een reis van 11,3 miljoen kilometer.

De hele mensheid wacht met spanning op de ontdekkingen over de DART-missie die zullen komen van Webb, Hubble en telescopen op de grond.

De waarnemingen van Webb en Hubble zullen astronomen in staat stellen kennis te vergaren over de aard van het oppervlak van Dimorphos, hoeveel materiaal er door de botsing werd uitgestoten en hoe snel het werd uitgestoten.

Bovendien hebben Webb en Hubble de inslag vastgelegd in verschillende golflengtes van het licht – Webb in infrarood en Hubble in zichtbaar licht.

Webb nam één waarneming van de plaats van inslag voordat de botsing plaatsvond en daarna verschillende waarnemingen in de uren erna.

De telescoop observeerde de inslag gedurende in dotaal 5 uur en maakte 10 opnames.

Afbeeldingen van Webb’s NIRCam tonen een strakke, compacte kern met materiaalpluimen die verschijnen als slierten die wegstromen van het centrum van waar de inslag plaatsvond.

Het waarnemen van de inslag door Webb stelde de teams voor vluchtoperaties, planning en wetenschap voor unieke uitdagingen vanwege de snelheid waarmee de asteroïde door ons zonnestelsel reist.

Toen DART zijn doel naderde voerden de onderzoekers in de weken voorafgaand aan de inslag extra werk uit om een methode voor het volgen van asteroïden mogelijk te maken en te testen die meer dan drie keer sneller bewegen dan de oorspronkelijke snelheidslimiet die voor Webb was ingesteld.

Ook Hubble nam de dubbele asteroïde waar vóór de inslag en vervolgens opnieuw 15 minuten nadat DART Dimorphos had geraakt.

Ejecta van de inslag verschijnen als stralen die zich uitstrekken vanuit de asteroïde. De dikkere uitwaaierende piek van ejecta links van de asteroïde is in de richting van waaruit DART naderde.

Sommige stralen lijken licht gekromd, maar astronomen moeten dit nog beter bestuderen om te bepalen wat dit zou kunnen betekenen.

Uitgaande van de Hubble-beelden schatten astronomen dat de helderheid van het systeem na de inslag met een factor drie toenam en ze zagen dat deze inslag stabiel bleef, zelfs acht uur na de inslag.

Hubble maakte 45 opnames in de tijd vlak voor en na de inslag van DART op Dimorphos.

Eerste publicatie: 1 oktober 2022
Bron: Sci-News