Zonnestelsel Nieuws

Hubble maakte nieuwe foto’s van Jupiter

De vele grote stormen en kleine witte wolken die te zien zijn in de nieuwe beelden van Hubble, gemaakt op 5 en 6 januari 2024, zijn het bewijs dat er momenteel veel activiteit gaande is in de atmosfeer van Jupiter.

Jupiter, vastgelegd door de Hubble Space Telescope
Jupiter werd opnieuw bekeken door de Hubble-ruimtetelescoop van NASA/ESA in deze opnames, gemaakt op 5 en 6 januari 2024, waarbij beide zijden van de reuzenplaneet zijn vastgelegd. Credits: NASA / ESA / STScI / Amy Simon, NASA’s Goddard Space Flight Center.

De kleurrijke wolken van Jupiter presenteren een steeds veranderende caleidoscoop van vormen en kleuren.

Dit is een planeet waar het altijd stormachtig weer is: cyclonen, anticyclonen, windschering en de grootste storm in het zonnestelsel, de Grote Rode Vlek.

Jupiter heeft geen vast oppervlak en is voortdurend bedekt met grotendeels ammoniak-ijskristalwolken die slechts ongeveer 48 kilometer dik zijn in een atmosfeer die tienduizenden kilometers diep is en de planeet zijn gestreepte uiterlijk geeft.

De banden worden geproduceerd door lucht die op verschillende breedtegraden in verschillende richtingen stroomt met snelheden van bijna 550 kilometer per uur.

Lichter getinte gebieden waar de atmosfeer stijgt worden zones genoemd. Donkerdere gebieden waar lucht uitvalt worden gordels genoemd. Wanneer deze tegengestelde stromingen op elkaar inwerken ontstaan er stormen en turbulenties.

Hubble houdt Jupiter en de andere planeten van het buitenste zonnestelsel elk jaar n de gate in het kader van het Outer Planet Atmospheres Legacy (OPAL)_programma.

In de linker Hubble-opname valt de klassieke Grote Rode Vlek prominent op in de atmosfeer va Jupiter. Rechtsonder, op een meer zuidelijke breedtegraad, bevindt zich een kenmerk dat ook wel Rode Vlek Junior wordt genoemd.

Deze anticycloon was het resultaat van de samensmelting van de stormen van 1998 en 2000 en zag er voor het eerst rood uit in 2006, voordat hij in de daaropvolgende jaren terugkeerde naar bleekbeige. Dit jaar is de vlek weer wat roder.

De bron van de rode verkleuring is onbekend, maar er kan sprake zijn van een reeks chemische verbindingen: zwavel, fosfor of organisch materiaal.

Rode Vlek Junior passeert ongeveer iedere twee jaar de Grote Rode Vlek. Er verschijnt nog een kleine rode anticycloon in het hoge noorden.

In de rechterafbeelding verschijnt stormactiviteit ook op het tegenovergestelde halfrond.

Een paar stormen, een dieprode cycloon en een roodachtige anticycloon verschijnen rechts van het midden naast elkaar. Ze zien er zo rood uit dat het op het eerste gezicht lijkt alsof Jupiter een knie heeft geschaafd.

Deze stormen draaien in tegenovergestelde richtingen, wat wijst op een afwisselend patroon van hoge- en lagedruksystemen.

Bij de cycloon is er sprake van opwelling aan de randen, terwijl er in het midden wolken naar beneden komen, waardoor er een opheldering in de atmosferische nevel ontstaat.

Volgens de onderzoekers wordt verwacht dat deze stormen langs elkaar heen stuiteren omdat ze door hun tegengestelde rotatie met de klok mee en tegen de klok in, elkaar afstoten.

De vele grote stormen en kleine witte wolken zijn een kenmerk van de grote activiteit die momenteel in de atmosfeer van Jupiter plaatsvindt.

Aan de linkerkant van de afbeelding bevindt zich de binnenste Galileïsche maan Io – ondanks zijn kleine formaat het meest vulkanische actieve object in het zonnestelsel, ondanks zijn kleine formaat. Hubble lost vulkanische uitstroomafzettingen op het oppervlak op.

De gevoeligheid van Hubble voor blauwe en violette golflengtes onthult duidelijk interessante oppervlaktekenmerken.

Eerste publicatie: 15 maart 2024
Bron: sci-news/NASA