Bestla – maan van Saturnus

De maan Bestla is een lid van de groep Noorse manen die op een gemiddelde afstand van 12 tot 24 miljoen kilometer en een baaninclinatie tussen 136 en 176 graden om Saturnus draaien. De manen hebben een baanexcentriciteit tussen 0,12 en 0,77.

De Noorse manen hebben allemaal een retrograde baan. Dit, gecombineerd met de grote excentriciteit van hun baan maakt dat ze tot de onregelmatige manen worden gerekend. Men neemt aan dat het objecten zijn die door Saturnus zijn ingevangen anders dan de regelmatige manen die zijn gevormd tijdens het ontstaan van Saturnus.

Anders dan de Gallische en de Inuit-manen hebben de manen van de Noorse groep vermoedelijk geen gezamenlijke oorsprong. Mogelijk vormt Bestla samen met Narvi een subgroep.

Bestla heeft een gemiddelde straal van ongeveer 3,5 kilometer. De inclinatie ten opzichte van de evenaar van Saturnus bedraagt 142° en de baan van de maan heeft een excentriciteit van 0,5. Bestla draait op een afstand van 20,32 miljoen kilometer om Saturnus heen en heeft daar dan ongeveer 1.087 Aardse dagen voor nodig.

Ontdekking

de ontdekking van Bestla werd op 4 mei 2005 bekend gemaakt. Bestla is ontdekt door S. Sheppard, D. Jewitt en J. Kleyna op foto’s die gemaakt zijn tussen 13 december 2004 en 5 maart 2005 met de 8,2 meter Subaru-telescoop op Mauna Kea. In die nacht werden maar liefst 12 nieuwe manen ontdekt bij Saturnus. De baan karakteristieken werden berekend door Brian Marsden.

Naamgeving

De originele aanduiding is S/2004 S18. Bestla is vernoemd naar een reuzin en de moeder van Odin, de oppergod uit de Noorse mythologie.

Bestla in cijfers

Eerste publicatie: 5 mei 2013
Laatste keer gewijzigd op: 10 september 2016