Bergelmir – maan van Saturnus

De maan Bergelmir is een lid van de groep Noorse manen die op een gemiddelde afstand van 12 tot 24 miljoen kilometer en een baaninclinatie tussen 136 en 176 graden om Saturnus draaien. De manen hebben een baanexcentriciteit tussen 0,12 en 0,77.

De Noorse manen hebben allemaal een retrograde baan. Dit, gecombineerd met de grote excentriciteit van hun baan, maakt dat ze tot de onregelmatige manen worden gerekend. Men neemt aan dat het objecten zijn die door Saturnus zijn ingevangen anders dan de regelmatige manen die zijn gevormd tijdens het ontstaan van Saturnus.

Anders dan de Gallische en de Inuit-manen hebben de manen van de Noorse groep vermoedelijk geen gezamenlijke oorsprong.

Bergelmir heeft een gemiddelde straal van ongeveer 3,0 kilometer. De inclinatie ten opzichte van de evenaar van Saturnus bedraagt 159° en de baan van de maan heeft een excentriciteit van 0,1. Bergelmir draait op een afstand van 19,3 miljoen kilometer om Saturnus heen en heeft daar dan ongeveer 1.006 Aardse dagen voor nodig.

Ontdekking

Bergelmir is op 5 mei 2005 ontdekt door S. Sheppard, D. Jewitt en J. Kleyna op foto’s die gemaakt zijn met de 8,2 meter Subaru-telescoop op Mauna Kea. Het maantje is zichtbaar op opnames die tussen 12 december 2004 en 9 maart 2005 werden gemaakt. In die nachten werden maar liefst 12 nieuwe manen ontdekt bij Saturnus. De baan karakteristieken werden berekend door Brian Marsden.

Naamgeving

De originele aanduiding is S/2004 S15. In april 2007 werd het maantje vernoemd naar Bergelmir, een ijsreus uit de Noorse mythologie. Hij is de kleinzoon van Ymir. Bergelmir en zijn vrouw waren de enige overlevenden van hun soort van de enorme vloed van bloed uit de wonden van Ymir toen die door Odin, aan het begin van de tijd, werd gedood. Bergelmir werd toen de stamvader van een nieuw reuzenreus.

Bergelmir in cijfers

Eerste publicatie: 5 mei 2013
Laatste keer bijgewerkt op: 24 oktober 2022