Laomedeia – maan van Neptunus
Laomedeia is één van de drie kleine maantjes die in 2002 zijn ontdekt vanaf de Aarde door gebruik te maken van nieuwe waarnemingstechnieken (de andere twee manen zijn Sao en Halimede). De manen zijn zó lichtzwak dat ze ongeveer 100 miljoen maal lichtzwakker zijn dan met het blote oog waargenomen kan worden. De manen zijn niet gezien door de Voyager-2 omdat ze zo lichtzwak zijn en ze in een sterk excentrische baan om Neptunus draaien.
Laomedeia is waarschijnlijk ontstaan na een botsing tussen een grotere maan en een komeet of een asteroïde. Wetenschappers weten heel erg weinig over dit maantje.
Ontdekking
Laomedeia is op 13 augustus 2002 ontdekt door T. Grav, M.Holman, J.Kavelaars, W. Fraser en D. Milisevljevic. Ze maakten gebruik van de 4 meter telescoop van Cerro Tololo in Chili en de 3.6 meter telescoop op Mauna Kea op Hawaii. Ze combineerden opnames van de beide telescopen met elkaar om zo het maantje zichtbaar te maken.
Naamgeving
De originele aanduiding voor Laomedeia is S/2002 N3. Laomedeia is vernoemd naar één van de Nereïden.
| Ontdekt door | M. Holman, J. Kavelaars, T. Grav, W. Fraser en D. Milisavljevic |
| Datum ontdekking | 13 augustus 2002 |
| Gemiddelde afstand tot Neptunus | 23.567.000 km |
| Periapsis (dichtste nadering tot Neptunus) | 14.213.258 km |
| Apoapsis (grootste afstand tot Neptunus) | 32.920.742 km |
| Jaar | 8,682628337 Aardse jaren 3171,33 Aardse dagen |
| Omtrek baan | 142.059.611,72 km |
| Gemiddelde baansnelheid | 1866,5 km/u |
| Baan excentriciteit | 0,3969 |
| Equatoriale inclinatie t.o.v. de baan | 37,874° |
| Gemiddelde straal | 22,0 km (uitgaande van een albedo van 0.04) |
| Omtrek aan de evenaar | 131,9 km |
| Volume | 38.792 km3 |
| Massa | 89.920.105.985.831.600 kg |
| Dichtheid | 1,5 g/cm3 |
| Oppervlakte | 5541,77 km2 |
| Zwaartekracht aan de oppervlakte | 0,014 m/s2 |
| Ontsnappingssnelheid | 86 km/u |
| Lengte van de dag | onbekend |
Eerste publicatie: 6 januari 2013
Laatste keer gewijzigd op: 15 oktober 2017
