Siarnaq – maan van Saturnus
Siarnaq is één van de vijf bekende leden van de Inuit groep. Dit zijn manen die op een gemiddelde afstand van11 tot 18 miljoen kilometer om Saturnus draaien. Ze hebben een inclinatie van 40-50 graden ten opzichte van de evenaar van Saturnus en ze hebben een baan excentriciteit van 0,15 tot 0,48.
De Inuit-manen draaien allemaal in een prograde baan om Saturnus heen maar de afwijking van hun baan ten opzichte van een cirkelvormige baan is dermate groot dat ze allemaal tot de onregelmatige manen worden geregeld. Men denkt dat het allemaal om ingevangen objecten gaat en niet om manen die zijn ontstaan bij de vorming van Saturnus zelf.
Uitgaande van de overeenkomsten in de banen denkt men dat de Inuit-manen allemaal dezelfde oorsprong hebben. De andere manen van de groep zijn Paaliaq, Kiviuq, Ijiraq en Tarqeq.
Waarnemingen uitgevoerd aan Kiviuq, Siarnaq en Paaliaq (uitgevoerd voor de ontdekking van Tarqeq) wees uit deze drie manen alle drie dezelfde lichtrode kleur hebben en dat ze in het infrarood ook gelijkaardige kenmerken vertonen waardoor men er van uitgaat dat ze alle drie dezelfde oorsprong hebben.
Siarnaq heeft een gemiddelde straal van ongeveer 20 kilometer en draait op een gemiddelde afstand van 18 miljoen kilometer om Saturnus heen. De maan heeft hiervoor ongeveer 896 dagen nodig.
Ontdekking
Siarnaq is op 23 september 2000 ontdekt door B. Gladman, J. Kavelaars, J-M. Petit, H. Scholl, M. Holman,B. Marsden, Ph. Nicholson en J. Burns gebruikmakende van de 3,6 meter Canadees-Frans-Hawaaiiaanse telescoop op Mauna Kea. Tegelijkertijd met Ijiraq werden ook de manen Ijiraq, Tarvos, Thrymr, Skathi, Mundilfari, Erriapus en Suttungr ontdekt.
Naamgeving
De originele aanduiding is S/2000 S3 maar later werd de maan hernoemd naar Siarnaq hernoemd naar een godin uit de Inuit-cultuur. Siarnaq is de godin van de onderwereld en godin van de zeewezens. Ze is voor de Inuit een belangrijke godin want als ze kwaad is dan voorkomt ze dat walrussen, zeehonden en walvissen gevangen kunnen worden door jagers. Siarnaq was beter bekend als Sedna maar die naam is voorbehouden aan de dwergplaneet die zich ver van de Zon bevindt nog voorbij de Kuipergordel.
Siarnaq in cijfers
| Ontdekt door | B. Gladman, J. Kavelaars, J-M. Petit, H. Scholl, M. Holman,B. Marsden, Ph. Nicholson en J. Burns |
| Datum ontdekking | 23 september 2000 |
| Gemiddelde afstand tot Saturnus | 18.015.400 km |
| Periapsis (dichtste nadering tot Saturnus) | 10.715.560 km |
| Apoapsis (grootste afstand tot Saturnus) | 25.315.240 km |
| Jaar | 896,44 Aardse dagen 2,45431896 Aardse jaren |
| Omtrek baan | 108.394.044,13 km |
| Gemiddelde baansnelheid | 5.038,2 km/u |
| Baan excentriciteit | 0,4052 |
| Equatoriale inclinatie t.o.v. de baan | 44,507° |
| Gemiddelde straal | 20,0 km |
| Omtrek aan de evenaar | 125,7 km |
| Volume | 33.510 km3 |
| Massa | 38.965.379.260.527.000 kg |
| Dichtheid | 2,3 g/cm3 |
| Oppervlakte | 5.026,55 km2 |
| Zwaartekracht aan de oppervlakte | 0,007 m/s2 |
| Ontsnappingssnelheid | 58 km/u |
Eerste publicatie: 3 mei 2013
Laatste keer gewijzigd op: 25 oktober 2022
