Erriapus – maan van Saturnus

Erriapus is één van de vier bekende leden van de groep Gallische manen die op een afstand van 16 tot 19 miljoen kilometer om Saturnus heen draaien. Deze manen hebben een inclinatie tussen 35 en 50 graden met een baan excentriciteit rond de 0,53.

De Gallische manen draaien allemaal in een prograde baan om Saturnus heen. Vanwege hun grote baan excentriciteit worden ze gerekend tot de onregelmatige manen van Saturnus. Men neemt aan dat de onregelmatige manen allemaal door de aantrekkingskracht van Saturnus zijn ingevangen en dat ze niet zijn ontstaan tijdens de vorming van de planeet zelf zoals de regelmatige manen.

De overeenkomsten tussen de banen van deze Gallische manen duiden op een gemeenschappelijke oorsprong. Vermoedelijk zijn het fragmenten van een object dat door een botsing uit elkaar is gevallen. De andere leden van deze groep zijn Albiorix, Bebhionn en Tarvos.

Waarnemingen met telescopen vanaf Mauna Kea op Hawaii lieten in 2006 zien dat er kleurschakeringen zichtbaar zijn op Albiorix. De onderzoekers nemen aan dat Tarvos en Erriapus die beiden licht rood van kleur zijn de grootste fragmenten zijn van een inslag op Albiorix waardoor daar een minder rode krater ontstond.

Erriapus heeft een straal van ongeveer 5 kilometer en een albedo van 0,04. De maan draait op een gemiddelde afstand van 17,3 miljoen kilometer om Saturnus heen en heeft daar dan ongeveer 871 Aardse dagen voor nodig.

Ontdekking

Erriapus is op 23 september 2000 ontdekt door B. Gladman, J. Kavelaars, J-M. Petit, H. Scholl, M. Holman, B. Marsen, P. Nicholas en J. Burns vanaf de Mauna Kea sterrenwacht op Hawaii.

Naamgeving

De manen van Saturnus werden oorspronkelijk vernoemd naar Griekse Titanen en hun nakomelingen maar omdat er zoveel manen zijn ontdekt worden ook namen uit de Gallische, Inuit en de Noorse mythologie gebruikt.

Erriapus werd oorspronkelijk aangeduid als S/2000 10 en werd in 2003 Errapio gedoopt naar de reus Erriapus uit de Gallische mythologie. In 2007 werd op aangeven van de IAU de naam verandert in Erriapus.

Erriapus in cijfers

Eerste publicatie: 1 mei 2013
Laatste keer gewijzigd o24 oktober 2022