Megaclite – maan van Jupiter

De maan Megaclite maakt deel uit van de Pasiphae-groep. Dit is een groep manen die allemaal vergelijkbare baankarakteristieken hebben waardoor men aanneemt dat ze allemaal een gemeenschappelijke oorsprong hebben.

Alle manen van de Pasiphae-groep draaien in een retrograde beweging om Jupiter heen. Ook hun baan is sterk excentrisch met een grote inclinatie ten opzichte van het equatorvlak van Jupiter. Deze eigenschappen duiden op een gemeenschappelijke oorsprong echter vergeleken met de andere groepen van manen is het bij de Pasiphae-groep niet zeker of alle manen wel uit één botsing afkomstig zijn. Er is een groter verschil in kleur tussen de manen (variërend van grijs tot rood) en ook de spreiding in de baankarakteristieken is groter. In het bijzonder Sinope is vermoedelijk een ingevangen asteroïde die niks met de oorspronkelijke asteroïde heeft te maken.

Als Sinope niet tot de Pasiphae-groep behoort dan bevat de maan Pasiphae ongeveer 99% van de totale massa van de groep. Maakt Sinope wel deel uit van de groep dan nog vertegenwoordigt Pasiphae 87% van de originele massa. Geen van de manen van de groep is zwaar genoeg om zichzelf tot een bolvorm om te zetten dus men denkt dat alle manen een onregelmatige vorm hebben.

Megaclite heeft een gemiddelde diameter van ongeveer 5,4 kilometer. De maan draait op een gemiddelde afstand van ongeveer 23,8 miljoen kilometer om Jupiter heen en heeft daar ongeveer 753 Aardse dagen voor nodig.

Ontdekking

Megaclite is op 25 november 2000 ontdekt door S. Sheppard, D. Jewitt, Y. Fernandez en E. Magnier van het Mauna Kea observatorium op Hawaii.

Naamgeving

De oorspronkelijke aanduiding is S/2000 J8. Megaclite is één van de vele overspelige veroveringen van de Romeinse god Jupiter.

Megaclite in cijfers

Eerste publicatie: 20 februari 2013
Laatste keer gewijzigd op: 14 september 2016