Sterrenkunde koeterwaals

Sterrenkunde koeterwaals – Galileïsche manen

In de winter van 1609 richtte Galileo Galilei zijn nieuw gebouwde astronomische telescoop op de planeet Jupiter en hij zag dat de machtige planeet werd vergezeld door kleinere lichtpuntjes. Gedurende de volgende maanden zag hij deze vier puntjes om de planeet heen dansen.

De Galileische manen
familieportret van de Galileische manen van Jupiter. van links naar rechts: Ganymedes, Callisto, Io en Europa.

Het duurde niet lang voor hij besefte wat hij zag: vier manen in een baan rond Jupiter. Dit was een grote doorbraak in de astronomie, de eerste keer dat iemand een object rond een andere planeet had waargenomen. Galileo noemde deze manen aanvankelijk ter ere van zijn Italiaanse beschermheren, de familie de Medici, maar een andere reeks namen bleek al snel populair. De manen, afkomstig van verschillende geliefden van Zeus, werden bekend als Io, Europa, Ganymedes en Callisto.

De binnenste maan Io heeft een diameter van ongeveer 3660 kilometer en draait elke 1,769 dagen om Jupiter heen. Het is een extreem vulkanisch object, de enige andere wereld dan de Aarde die actieve vulkanen herbergt.

De Jupitermaan Io
Actief vulkanisme op de Jupitermaan Io wordt veroorzaakt door getijdekrachten die door Jupiter op de maan worden uitgeoefend (Credit NASA/JPL).

De volgende maan is Europa, de kleinste van de Galileïsche manen met een diameter van iets meer dan 3100 kilometer. Europa is vooral intrigerend voor astronomen. De maan is bedekt met een dikke laag ijs en onder dat ijs herbergt de maan een enorme, de maan volledig omspannende oceaan. Die oceaan heeft meer vloeibaar water dan de Aarde en het is potentieel geschikt voor leven.

Jupitermaan Europa
Jupitermaan Europa. De breuklijnen als gevolg van de getijdenwerkingen zijn goed zichtbaar

Ganymedes is de derde maan. Het is met een diameter van meer dan 5200 kilometer de grootste maan van ons zonnestelsel. De maan is zelfs groter dan de planeet Mercurius maar heeft dan wel weer een veel kleinere dichtheid dan Mercurius. Ook Ganymedes heeft waarschijnlijk verschillende afwisselende lagen van ijs en oceanen van vloeibaar water. De maan is groot genoeg om een dunne atmosfeer van voornamelijk zuurstof te herbergen.

JunoCam foto van Ganymedes - juni 2021
Deze afbeelding van de grote Jupitermaan Ganymedes werd tijdens de scheervlucht op 7 juni 2021 gemaakt door de JunoCam van de Juno ruimtesonde. Credit: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS)

De laatste van de Galileïsche manen is Callisto. Deze maan is niet veel kleiner dan Ganymedes. Callisto heeft een doorsnede van ongeveer 4820 kilometer. In tegenstelling tot de andere manen is het oppervlak van Callisto zwaar bekraterd. Io’s non-stop vulkanische activiteit verzacht constant eventuele littekens van inslagen terwijl Europa en Ganymedes hetzelfde doen door steeds nieuw ijs aan te maken. Maar Callisto ontbeert dergelijke activiteit en herbergt daarom belangrijke informatie over het ontstaan en de geschiedenis van het zonnestelsel.

Callisto - maan van Jupiter
Callisto met in het midden het inslagbekken Valhalla. Het centrale lichte gedeelte is ongeveer 600 kilomter in doorsnede. De concentrische ringen strekken zich tot 3000 kilometer uit. De foto is gemaakt door een van de Voyager-ruimtesondes (Credit: NASA)

We hebben uiteraard ook uitgebreidere artikelen over de manen van Jupiter en de planeet Jupiter zelf.

Dit artikel maakt deel uit van de serie Sterrenkunde – koeterwaals. Het zijn vertaalde en eventueel bewerkte berichten van de rubriek Astronomy 101 van de website UniverseToday