Sterrenbeelden

Het sterrenbeeld Lyra – Lier

Het sterrenbeeld Lyra is een sterrenbeeld aan de noordelijke sterrenhemel. Het stelt de lier voor, een muziekinstrument met snaren dat in de oudheid werd gebruikt en dat vooral wordt geassocieerd met de mythe over de Griekse musicus en dichter Orpheus.

Het sterrenbeeld is één van de 48 klassieke sterrenbeelden van Ptolemeus. De heldere ster Wega maakt deel uit van dit sterrenbeeld, evenals de beroemde veranderlijke ster RR Lyrae. Ook zijn er verschillende interessante deep sky objecten in het sterrenbeeld te vinden waaronder de bolhoop Messier 56, de planetaire nevel Messier 57, de open sterrenhoop NGC 6791 en de samensmeltende sterrenstelsels NGC 6745.

Er zijn drie meteorenzwermen die hun radiant in het sterrenbeeld hebben: de Lyriden, de Juni-Lyriden en de Alpha-Lyriden.

Lyra behoort samen met de sterrenbeelden Aquila, Ara, Centaurus, Corona Australis, Corvus, Crater, Crux, Cygnus, Hercules, Hydra, Lupus, Ophiuchus, Sagitta, Scutum, Sextans, Serpens, Triangulum Australe en Vulpecula tot de Hercules-familie van sterrenbeelden.

Gegevens Sterrenbeeld

Nederlandse naam Latijnse naam Afkorting Genitief
Lier Lyra Lyr Lyrae
Zichtbaarheid April – December (aangegeven zijn de maanden waarin het sterrenbeeld om 22 uur boven de horizon staat) voor waarnemers tussen de 90ste en de -40ste breedtegraad
Grootte In grootte is Lyra het 52ste sterrenbeeld. Het sterrenbeeld beslaat een oppervlakte van 286 (°)2 aan de sterrenhemel.
Omgeving Het sterrenbeeld wordt omringd door Draco, Hercules, Vulpecula en Cygnus
Meteorenzwermen de Lyriden, de juni-Lyriden en de α-Lyriden

Gegevens sterren

1) Deze namen zijn geautoriseerd door de Internationale Astronomische Unie. Alleen de sterren die een naam hebben zijn opgenomen in het overzicht.

Ster

Naam

Betekenis

Helderheid
(magnitude)

Afstand
(lichtjaar)

α Lyr Vega 1)
Maori: Whãnui.
Hindi: Abhijit. Perzisch: Jhawey
0,00 25,3
β Lyr Sheliak 1) of Shelyak Eén van de vele Arabische namen voor Lier/Harp 3,50 88,5
γ Lyr Sulafat 1) 3,25 639,5
η Lyr Aladfar 1) uitgestrekte klauw van een arend in duikvlucht 4,40 1052,1
μ Lyr Al Athfar 5,09 443,8
HD 173416 Xihe 1) 6,1 440
HAT-P-15 Chasoň 1) 12,0 1010
Lyra met de namen van de sterren
Het sterrenbeeld Lyra – Lier met de namen van de sterren. Credit: Kuuke’s Sterrenbeelden/Cartes du Ciel

Mythologie

Op oude sterrenkaarten wordt de Lier ook wel afgebeeld als een gier (Vultur cadens) en vormt dan samen met de sterrenbeelden Zwaan (Cygnus) en Arend (Aquila) de Stymphaliaanse Vogels die door Hercules in zijn zesde opdracht werden bestreden.

Het sterrenbeeld is echter beter bekend als de Lier. De lier is één van de oudste muziekinstrumenten. Al in 3000 voor Christus werd de lier bespeeld in de Bijbelse stad Ur.

In de Griekse mythologie is de lier uitgevonden door Hermes. Als kind zijnde spande hij een koeiendarm over het schild van een schildpad. Hij gaf de lier aan zijn halfbroer Apollo. Als god van de muziek wordt Apollo geassocieerd met de lier. Als kind zijnde kreeg Orpheus een lier van Apollo en één van de Muzen leerde hem er op spelen. Hij kon dat zo goed dat zelfs de natuur stopte om naar Orpheus’ muziek te luisteren.

Toen de vrouw van Orpheus, Eurydice werd gedood door een slangenbeet en naar de Onderwereld werd gebracht volgde Orpheus haar in de hoop haar terug te kunnen brengen. Zijn lierspel overtuigde Hades er van Eurydice weer te laten gaan op voorwaarde dat Orpheus niet omkeek naar haar tijdens hun tocht uit de onderwereld. Aan het eind van de reis, toen hij het eerste zonlicht zag keek hij toch om en verloor haar daardoor voor altijd.

Hoe Orpheus aan zijn eind is gekomen is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk is hij gestorven toen Dionysus zijn woonplaats Thrace aanviel. Zijn lier werd in de rivier gegooid en kwam terecht bij Lesbos in de buurt van de tempel van Apollo. Apollo overtuigde zijn vader Zeus dat het instrument een plaats aan de hemel verdiende. Zeus plaatste de lier van Orpheus tussen Hercules en de Zwaan aan de sterrenhemel.

Het sterrenbeeld Lyra werd vroeger vaak afgebeeld als een gier of een arend die de lier van Orpheus in zijn bek of vleugels droeg. Het werd Aquila Cadens of Vultur Cadens genoemd.

In Wales is het sterrenbeeld bekend als de Harp van koning Arthur (Talyn Arthur) of de Harp van koning David.

De ster Wega van het sterrenbeeld Lier speelt een belangrijke rol in het oude Chinese verhaal over de herdersjongen en het wevende meisje.

Lyra op oude sterrenkaarten

Lyra – uit de Uranometria van Johann Bayer uit 1603

Lyra – uit de Atlas Celeste van John Bevis (ca. 1750)

Lyra – uit de Uranographia van Hevelius (± 1690)

Lyra - Urania's Mirror
Lyra – uit Urania’s Mirror (± 1825) samen met de sterrenbeelden lacerta, Cygnus en Vulpecula. By Sidney Hall – This image is available from the United States Library of Congress’s Prints and Photographs divisionunder the digital ID cph.3g10063.This tag does not indicate the copyright status of the attached work. A normal copyright tag is still required. See Commons:Licensing for more information., Public Domain, Link

De sterren in Lyra

Alpha Lyrae – α Lyrae – Wega – Vega
Wega is met een visuele helderheid van 0,03 de helderste ster van het sterrenbeeld en de vijfde aan de sterrenhemel. Wega is ook de op één na helderste ster aan de noordelijke sterrenhemel, alleen Arcturus is helderder. Wega bevindt zich op een afstand van 25,0 lichtjaar van de Zon.

Wega is na de Zon de eerste gefotografeerde ster en ook de eerste ster waarvan het spectrum van werd opgenomen. Die eerste foto werd gemaakt op 17 juli 1850 door de Amerikanen William Bond en John Whipple van de Harvard Sterrenwacht in de Verenigde Staten. De Amerikaanse astronoom Henry Draper maakte in augustus 1872 de eerste opname van het spectrum van Wega.

Omstreeks 12.00 voor Christus was Wega onze Poolster en omstreeks 13.700 na Christus zal de ster dat weer zijn.

Wega heeft een massa van 2,1 zonsmassa. De leeftijd van de ster wordt geschat op slechts 455 miljoen jaar en daarmee is de ster al op de helft van zijn verwachte levensduur. Wega is een verdacht veranderlijke ster en bovendien draait de ster met een snelheid van 274 kilometer per seconde enorm snel om zijn as.

Omdat Wega in het infrarood enorm veel licht uitstraalt vermoedt men dat de ster een stof van stof en gas om zijn evenaar heeft draaien. Er draait minimaal een planeet met de grootte van Jupiter om de ster heen.

Gamma Lyrae – γ Lyrae – Sulafat
Sulafat heeft een visuele helderheid van magnitude 3,3 en bevindt zich op een afstand van ongeveer 620 lichtjaar van de Zon. De ster heeft een straal van 15 * de straal van de Zon en draait met een snelheid van ± 70 kilometer per seconde redelijk snel om zijn as.

De traditionele naam Sulafat komt van het Arabische “al-sulhafat” en dat betekent “de schildpad”. De andere traditionele naam “Jugum” stamt af van het Latijnse “iugum” en dat betekent “grap”.

Beta Lyrae – β Lyrea – Sheliak
Beta Lyrae is een dubbelster met een visuele helderheid van magnitude 3,5 die zich op een afstand van ongeveer 960 lichtjaar van de Zon bevindt.

Beta Lyrae is een veranderlijke ster waarvan de helderheid varieert tussen magnitude 3,4 en 4,3. Deze variabiliteit werd in 1784 al ontdekt door de Engelse astronoom John Goodricke. De componenten van de dubbelster staan zo dicht bij elkaar dat ze alleen spectroscopisch zijn te scheiden. De twee sterren draaien met een periode van 12,9 dagen om een gemeenschappelijk zwaartepunt heen waarbij ze elkaar periodiek bedekken.

De traditionele naam “Sheliak” komt van het Arabische “siliyaq” en dat is de Arabische naam voor het sterrenbeeld.

R Lyrae
R Lyrae bevindt zich op een afstand van ongeveer 350 lichtjaar van de Zon. Het is een semi-regelmatig pulserende ster waarvan de helderheid varieert tussen magnitude 3,9 en 5.0.

Delta Lyrae – δ Lyrae
Delta Lyrae bestaat uit een ster en een stersysteem die dezelfde Bayeraanduiding dragen.

Delta-1 Lyrae is een dubbelster waarvan de componenten met een periode van 88 dagen om elkaar heen draaien. De sterren hebben een helderheid van magnitude 5,6 respectievelijk 9,8. De twee sterren vormen een spectroscopisch paar. Delta-1 Lyrae bevindt zich op een afstand van ongeveer 1100 lichtjaar van de Zon.

Delta-2 Lyrae bevindt zich op een afstand van ongeveer 740 lichtjaar en heeft een visuele helderheid van magnitude 4,3. De ster heeft een helderheid van 6500 * de helderheid van de Zon en een straal van 200 * de straal van de Zon. De leeftijd van de ster wordt geschat op ongeveer 75 miljoen jaar.

Epsilon Lyrae – ε Lyae – de dubbele dubbele
Epsilon Lyrae is een populair dubbelstersysteem dat zich op een afstand van ongeveer 162 lichtjaar van de Zon bevindt. De ster heeft een visuele helderheid van magnitude 4,7. In een verrekijker zie je twee sterren die met behulp van een telescoop beiden ook weer opgelost kunnen worden in twee sterren. De twee hoofdsterren draaien om elkaar heen.

Epsilon-1 Lyrae is de noordelijkste ster in het systeem. Dit is een dubbelster waarvan de twee sterren slechts 2,4 boogseconden van elkaar zijn verwijderd. Deze sterren hebben helderheden van magnitude 4,7 respectievelijk 6,2 en ze draaien met een periode van ongeveer 1200 jaar om een gemeenschappelijk zwaartepunt.

De sterren van Epilon-2 Lyrae bevinden zich 2,3 boogseconden van elkaar. Deze sterren hebben een helderheid van magnitude 5,1 respectievelijk 5,5 en ze draaien in ongeveer 600 jaar om elkaar heen.

In 1985 werd er een vijfde ster ontdekt. Deze ster draait om het Epsilon-2 paar en doet dit met een periode van slechts enkele tientallen jaren.

RR Lyrae
RR Lyrae is een hele bekende veranderlijke ster die we tegen de grens met het sterrenbeeld Cygnus – Zwaan kunnen vinden. De ster is het prototype van een klasse van veranderlijke sterren die we de RR Lyrae-klasse noemen. Het zijn periodiek veranderlijke sterren die vooral in bolhopen worden gevonden en die gebruikt kunnen worden voor afstandsbepalingen in het heelal omdat de relatie tussen hun pulsatieperiode en absolute helderheid ze geschikt maakt als standaard afstandskaars.

RR Lyrae-sterren zijn sterren die voornamelijk tot spectraalklasse A behoren en ongeveer half zo groot als de Zon zijn. Het zijn oude, metaalarme sterren met een gemiddelde absolute helderheid van magnitude 0,75 en ze zijn gemiddeld 40-50 maal zo helder als onze Zon.

Met een visuele helderheid van magnitude 7,06 tot 8,12 is RR Lyrae de helderste van deze klasse. RR Lyrae heeft een gemiddelde helderheid van magnitude 7,2 en bevindt zich op een afstand van 860 lichtjaar van de Zon.

RR Lyrae is vanaf de hoofdreeks geëvolueerd door het rode reusstadium heen en bevindt zich nu op een horizontale tak in zijn evolutie. In de kern vindt heliumfusie plaats en in de omringende schil vindt waterstoffusie plaats.

De variabiliteit van RR Lyrae werd in 1901 ontdekt door de astronome Williamina Flemming. De ster vertoont met een periode van 13 uur en 36 minuten een regelmatig pulserend patroon. Bij iedere pulsatie varieert de straal van de ster tussen 5,1 en 5,6 * de straal van de Zon.

DM Lyrae
DM Lyrae is een dwergnova, een cataclysmische veranderlijke ster bestaande uit een nauwe dubbelster waarvan één van de sterren een witte dwerg is die materie van zijn begeleider afsnoept. Het resultaat van deze snoepbeurten is dat de witte dwerg periodiek uitbarstingen vertoont vermoedelijk als gevolg van een instabiele accretieschijf.

De primaire component van het systeem is onbekend. Het systeem heeft meestal een helderheid van magnitude 18 maar tijdens uitbarstingen kan gemakkelijk magnitude 13,6 behaald worden. De laatste eeuw zijn er twee van die uitbarstingen waargenomen, eentje in 1928 en eentje in juli 1996. De uitbarsting van 1996 duurde lang en was erg helder. Hieruit werd afgeleid dat de ster behoort tot de SU Ursae Majoris type van veranderlijke sterren.

Kappa Lyrae – κ Lyrae
Kappa Lyrae heeft een visuele helderheid van magnitude 4,3 en bevindt zich op een afstand van ongeveer 238 lichtjaar van de Zon. Het is een veranderlijke ster.

Mu Lyrae – μ Lyrae – Alathfar
Mu Lyrae heeft een visuele helderheid van magnitude 5,1 en de ster bevindt zich op een afstand van ongeveer 439 lichtjaar van de Zon. De traditionele naam Alathfar komt van het Arabische “al-uzfyr” en dat betekent “de klauwen”. Deze naam wordt gedeeld met Eta Lyrae ofschoon die traditionele naam meestal als “Aladfar” wordt geschreven.

Gliese 758
Gliese 758 heeft een visuele helderheid van magnitude 6,4 en bevindt zich op een afstand van 51,4 lichtjaar van de Zon. De ster is met behulp van een verrekijker goed zichtbaar. De ster lijkt erg op onze Zon. De massa bedraagt 0,97 zonsmassa. In november 2009 werd een begeleider met een massa van 30 tot 40 * de massa van Jupiter ontdekt.

δ Lyrae is een wijde dubbelster met een gemeenschappelijk zwaartepunt. Delta bestaat uit een oranje en een blauwe ster van magnitude 4,3 resp. 5,6.
beta Lyrae is een meervoudige dubbelster. De sterren hebben een helderheid van 3,5 resp. 8,6 resp.9,9.
ε Lyrae is een beroemde dubbele dubbelster. Alle vier de sterren zijn van de vijfde magnitude.

HD 173416 – Xihe
In het kader van het 100-jarig bestaan van de Internationale Astronomie Unie in 2019 mocht ieder land een ster met bijbehorende exoplaneet een naam geven. Ieder land kreeg een ster die vanuit het betreffende land is te zien. China heeft de ster HD 173416 de naam “Xihe” gegeven. Xihe (羲和) is de godin van de zon in de Chinese mythologie en vertegenwoordigt ook de vroegste astronomen en ontwikkelaars van kalenders in het oude China.

De ster HD 75898 heeft een visuele helderheid van magnitude 6,1  en bevindt zich op een afstand van ongeveer 440 lichtjaar van de Aarde. De ster heeft een massa van 2 zonsmassa en een straal van 13,5 * de straal van de Zon.

China heeft de exoplaneet HD 173416 b de naam “Wangshu” gegeven. Wangshu (望舒) is de godin die voor de Maan rijdt en vertegenwoordigt ook de Maan in de Chinese mythologie.

De exoplaneet is in januari 2009 met behulp van de radiale snelheidsmethode aan de hand van waarnemingen gedaan door het Xinglong Station in China en het Okayama Astrophysical Observatory in Japan. De planeet heeft een massa van  2,7 * de massa van Jupiter. De gemiddelde afstand tot de ster bedraagt 1,16 Astronomische Eenheden en de planeet draait in 324 dagen om zijn ster heen. De excentriciteit bedraagt 0,21.

HAT-P-5 – Chasoň
In het kader van het 100-jarig bestaan van de Internationale Astronomie Unie in 2019 mocht ieder land een ster met bijbehorende exoplaneet een naam geven. Ieder land kreeg een ster die vanuit het betreffende land is te zien. Slowakije heeft de ster WAS-P-5 de naam “Chasoň” gegeven. Chasoň is een oude Slowaakse term voor zon.

De ster HAT-P-5 heeft een visuele helderheid van magnitude 12,0 en bevindt zich op een afstand van ongeveer 1010 lichtjaar van de Aarde. De ster heeft een massa van 1,16 zonsmassa en een straal van 1,17 * de straal van de Zon.

Slowakije heeft de exoplaneet HAT-P-5 b de naam “Kráľomoc” gegeven. Kráľomoc is een oude Slowaakse term voor de planeet Jupiter.

De exoplaneet is op 9 oktober 2007 met behulp van de transitiemethode. De planeet heeft een massa van  1,06 * de massa van Jupiter. De gemiddelde afstand tot de ster bedraagt 0,041 Astronomische Eenheden en de planeet draait in 2,79 dagen om zijn ster heen. De excentriciteit bedraagt 0.

Wega en de omringende sterren komen ook in andere culturen als een sterrenbeeld voor. De oude Arabieren zagen er een gier in of een arend die een lier draagt. De arend heeft de lier dan tussen zijn vleugels of in zijn bek. In Wales is het sterrenbeeld bekend als de harp van koning Arthur (Talyn Arthur) en de harp van koning David. De Perzische astronoom Hafiz noemde het sterrenbeeld de “Lier van Zurah”.

De Deepsky Objecten in Lyra

Messier 56 – NGC 6779

Messier 57 in Lyra
Messier 56 in Lyra. By en:NASA, en:STScI, en:WikiSkyen:WikiSky’s snapshot tool – [1], Public Domain, Link
Andere benamingen: M56, NGC 6779
Type object: bolvormige sterrenhoop
Afstand: 32.900 lichtjaar
Visuele helderheid: 8.3
Schijnbare grootte: 9 boogminuten

Messier 56 is een bolvormige sterrenhoop met een doorsnede van 85 lichtjaar die op ons afkomt met een snelheid van 145 km/sec. Desondanks bevindt de bolhoop zich nog op een afstand van 32.900 lichtjaar van ons vandaan. M56 is de minst compacte bolhoop en ook de bolhoop die de minste veranderlijke sterren bevat. Echter van het dozijn bekende veranderlijke sterren is er eentje heel bijzonder: dat is een Cepheide die door amateurastronomen is te volgen in zijn helderheidscurve.

Charles Messier ontdekte de bolhoop op 19 januari 1779 in dezelfde nacht dat hij de komeet van 1779 ontdekte. Hij noteerde in zijn logboek: nevel zonder sterren, geeft slechts weinig licht. Op 23 januari deed hij een positiebepaling van M56: de nevel bevindt zich dichtbij de melkweg en dicht in de buurt van een ster van magnitude 10.

In 1807 nam William Herschel de nevel waar en hij was het die er als eerste een cluster van sterren in ontdekte: ze bestaat uit een bolvormige cluster die erg compact is en bestaat uit vele kleine sterren. Ook zijn zoon John nam de bolvormige sterrenhoop regelmatig waar.

M56 vinden is niet zo heel erg moeilijk: de bolhoop bevindt zich halverwege de lijn van Beta Cygni (Albireo) en Gamma Lyrae. In zowel een verrekijker als een redelijke zoeker zie je sterren die een driehoekje vormen als je vanuit Gamma Lyrae richting zuidoosten beweegt. Deze driehoek wijst je de weg naar de bolhoop. M56 is niet bijzonder helder of groot dus een donkere hemel is wel noodzakelijk maar het is toch een fijn object voor zowel de verrekijker als de kleine telescoop.

Messier 57 – NGC 6720 – de Ringnevel

Messier 57 in Lyra
Messier 57 in Lyra. By The Hubble Heritage Team (AURA/STScI/NASA) – http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/1999/01/image/a/ (direct link), Public Domain, Link

Andere benamingen: M57, NGC 6720, Ring-nevel
Type object: planetaire nevel
Afstand: 2300 lichtjaar
Visuele helderheid: 8.8
Schijnbare grootte: 1.4*1.0 boogminuten

Messier 57 is het restant van een ster zoals onze zon. Aan het eind van zijn leven zal die ster ongeveer tweemaal de massa hebben gehad als onze zon maar wat er nu nog van over is, is niet meer dan een witte dwerg met een temperatuur van meer dan 100.000 graden. Wat eens de buitenlagen van de ster waren is nu een ringvormige nevel met een doorsnede van 2 tot 3 lichtjaar. De nevel is 6000 tot 8000 jaar geleden ontstaan.

Het wordt een planetaire nevel genoemd omdat vroeger telescopen dergelijke objecten niet konden oplossen is een afzonderlijke ster en nevel. Ze zagen er uit als een planeetschijfje. Als we naar M57 kijken dan is de centrale ster niet groter dan een Aarde-achtige planeet. De kleine witte dwergster die op een afstand staat van 2300 lichtjaar is desondanks goed te zien omdat ze 50 tot 100 maal helderder is dan onze zon.

M57 werd voor het eerst waargenomen door Antoine Darquier de Pellepoix in januari 1779. Hij noteerde in zijn waarnemingsverslag dat deze nevel waarschijnlijk nog nooit door iemand anders was waargenomen en dat de nevel alleen zichtbaar is in een goede telescoop. Het lijkt volgens hem niet op de al bekende nevels. Hij schatte de grootte op de diameter van het Jupiterschijfje: mooi rond en afgetekend scherp. Ofschoon Darquier geen datum noemde dat hij M57 waarnam neemt men algemeen aan dat hij ‘m eerder zag dan Charles Messier die de planetaire nevel onafhankelijk van Darquier ontdekte op 31 januari 1779. Messier ontdekte de nevel toen hij op zoek was naar de komeet van 1779. Hij omschreef M57 als een cluster van licht tussen Gamma en Bèta Lyrae. Hij nam aan dat de nevel moest bestaan uit heel veel kleine sterren die in zijn telescopen niet afzonderlijk waren te zien. Het was Darquier die de nevel vergeleek met een planeet.

Verschillende jaren later bekeek William Herschel met zijn grote telescopen naar de nevel en hij was de eerste die de nevel als een ring beschreef, met een donkere plek in het midden. Ook hij dacht aan een ring van sterren die in zijn telescopen niet als afzonderlijke ster zichtbaar waren.

M57 is niet moeilijk te vinden omdat de planetaire nevel op de lijn van β Lyrae naar γ Lyrae staat. Op ongeveer 1/3de van de afstand van Beta naar Gamma kom je de nevel tegen in je zoeker of verrekijker. De ringstructuur is al in een kleine telescoop zichtbaar echter het vereist een grote amateurtelescoop om de centrale ster te kunnen zien. Ondanks de relatief lage oppervlakte helderheid is M57 toch redelijk goed te vinden onder lichtvervuilde hemels.

IAU-kaart van het sterrenbeeld Lyra – Lier
IAU-kaart van het sterrenbeeld Lyra – Lier
IAU-kaart van het sterrenbeeld Lyra – Lier

NGC 6745

NGC 6745 in Lyra
NGC 6745 in Lyra. By NASA Goddard Space Flight Center NASA-GSFC – The Goddard Library, Public Domain, Link

NGC 6745 is een onregelmatig sterrenstelsel op een afstand van ongeveer 206 miljoen lichtjaar. Het heeft een visuele helderheid van magnitude 13,3. NGC 6745 bestaat eigenlijk uit drie verschillende sterrenstelsels die met elkaar in botsing zijn gekomen en die nu al enkele honderden miljoenen jaren aan het samensmelten zijn.

De drie sterrenstelsels hebben een visuele helderheid van magnitude 13,9 en een schijnbare grootte van 1,3′ * 0,5′.

NGC 6745 werd op 24 juli 1879 ontdekt door de Franse astronoom Edouard Jean-Marie Stephan.

NGC 6791

NGC 6791 in Lyra
NGC 6791 in Lyra. Door NASA/Ames/JPL-Caltech – http://www.nasa.gov/images/content/329150main_NGC6791Hot300-516.jpg, Publiek domein, Koppeling

NGC 6791 is een open sterrenhoop met een visuele helderheid van magnitude 9,5. De sterrenhoop bevindt zich op een afstand van ongeveer 13.300 lichtjaar. De sterrenhoop werd in 1853 ontdekt door de Duitse astronoom Friedrich August Winnecke.

IC 1296
IC 296 is een balkspiraalstelsel met een visuele helderheid van magnitude 14,8. Het bevindt zich op een afstand van 221 miljoen lichtjaar.

Eerste publicatie: 25 juli 2009
Laatste keer gewijzigd op: 6 december 2020